Jeśli czytasz te słowa... ostatnie listy żołnierzy z linii frontu. Od wojen napoleońskich do współczesności

Wydawnictwo RM, Moja ocena 6/6
Bardzo dobra i niezmiernie poruszająca książka opowiadająca o tych, o których historycy, badacze często wspominają tylko jako o jakimś rządku cyfr poległych, rannych, zaginionych. A za tymi danymi kryją się przecież ludzie, tacy, jak każdy z nas. Na ogół w domu, w kraju rodzinnym zostawili kogoś kto na nich czeka, kto za nimi tęskni, kto w najgorszym wypadku będzie po nich rozpaczał. Na ogół rzadko który żołnierz na przestrzeni wieków szedł na wojnę dobrowolnie. owszem, zdarzali się tacy, ale z reguły byli oni w zdecydowanej mniejszości. Zetkniecie z wojenną codziennością było dla większości żołnierzem koszmarem, a sam udział w walkach gehenną nie do opisania. Co czuli, jak sobie radzili z codziennością, o czym marzyli stojąc u progu potencjalnej śmierci, co czuli konając (niektóre listy zostały podyktowane sanitariuszom [przez osoby umierające w okopie lub szpitalu polowym)? Tego wszystkiego dowiemy się z niniejszej książki. Jest ona bardzo dobrze opracowana pod względem merytorycznym i niezwykle ciekawie napisana. Na jej przygotowanie autorka poświęciła ponad 3 lata badań, przekopywania się przez tysiące materiałów historycznych.
Przytaczane listy pochodzą z okresu od wojen napoleońskich poczynając, a na ostatnich misjach w Iraku i Afganistanie kończąc. niezależnie jednak od tego kto był ich adresatem czy autorem, kiedy żył, w jakiej wojnie brał udział, tekst, uczucia jakie z każdej notatki, każdego listy wyzierają są takie same.
Price świetnie ukazuje dramat jednostki, dramat zwyczajnych ludzi, zarówno tych walczących, jak i tych, do których dany list był adresowany. Ukazuje także okrucieństwo i bezsens całkowity większości konfliktów zbrojnych, a czyni to przez pryzmat człowieka nie suchych historycznych opisów. Każdy z tych listów to fragment historii jakieś człowieka, utrwalenie najgorszego z możliwych koszmarów. Nie macie pojęcia ile ja się napłakałam w trakcie tej lektury. Trudno bowiem pozostać obojętnym na tak przejmujące listy. 
Gorąco zachęcam do lektury, która jak rzadko która uświadamia jak kruche i cenne jest ludzkie życie.