W doskonałej serii Biografie, ukaże się tym razem pozycja poświęcona Milesowi Davisowi, genialnemu amerykańskiemu trębaczowi i muzykowi jazzowemu.
Perwersyjny impotent, sadomasochista, narcystyczny tyran czy homoseksualista, jak przypuszczają niektórzy historycy? Co dziś wiadomo o życiu uczuciowym człowieka odpowiedzialnego za śmierć milionów ludzi? I czego może-my się na jego podstawie dowiedzieć o Hitlerowskim dziele zniszczenia? François Delpla bada szczegółowo życie intymne Hitlera – od jego namiętności do Geli Raubal, która popełniła samobójstwo w wieku 23 lat, do późnego ożenku z Ewą Braun. Maluje portret człowieka opętanego własnymi fantazjami, otoczonego kobietami, które godzą się odgry-wać niebezpieczną rolę kusicielek i którymi udaje mu się zręcznie manipulować.
Pozycja idealna dla mojego męża, fana wszystkiego co z II wojną światową związane.
Pancerne armie Hitlera były awangardą blitzkriegu na froncie wschodnim. Odegrały główną rolę jako narzędzia taktyczne i broń kształtująca strategię. Ich spektakularne zwycięstwa i ostateczna klęska są odzwierciedleniem losu całej niemieckiej armii na Wschodzie.
Korzystając z szerokiego spektrum źródeł, w tym osobistych relacji żołnierzy, Robert Kirchubel rekonstruuje działania armii pancernych od rozpoczęcia operacji Barbarossa w 1941 do klęski Niemiec w maju 1945. Śledzi ofensywy i kontrofensywy prowadzone na bezkresnych przestrzeniach ZSRR, rozwiewa mity oraz kreśli portrety najważniejszych dowódców: Guderiana, Hoepnera, Hatha czy von Kleista.
Dreszczowiec z lat 50., w którym pobrzmiewają echa zimnej wojny i lęk przed komunizmem. Groźne idee są zaraźliwe, więc znikają naukowcy... Na zlecenie wywiadu Hilary szuka jednego z zaginionych, udając jego żonę. Podczas "podróży w nieznane" trafi do ukrytego laboratorium, gdzie rodzi się Trust Wielkich Umysłów - pomysł szaleńca rodem z Orwella. Jakie są motywy zdrady i czy ze złotej klatki można uciec? Przygody w konwencji Bonda, a na deser wątek polski i dowód, że najlepszym przyjacielem kobiety są... perły!
"Policja" to kolejny tom z bestsellerowej serii o śledczym Harrym Hole'u. Jo Nesbo, opowiadając historię o bezmiarze ludzkiego zła, konstruuje misterną fabułę pełną zaskakujących zwrotów akcji. Oficer policji zostaje znaleziony martwy w miejscu, w którym przed laty popełniono straszliwe morderstwo. Zajmował się tamtą sprawą, ale nie zdołał jej rozwikłać. Gdy w następnych miesiącach taki sam los spotyka kolejnych dwóch funkcjonariuszy, staje się jasne, że nie można tu mówić o zbiegu okoliczności. Schemat postępowania mordercy wydaje się równie oczywisty, co potworny: każde brutalne zabójstwo, w którym ginie policjant, powiązane jest z jakąś niewyjaśnioną zbrodnią z przeszłości. W miejscu przestępstw brakuje jakichkolwiek śladów, a wydział zabójstw właśnie stracił swojego najlepszego śledczego. W tym samym czasie w szpitalu w Oslo leży w śpiączce ciężko ranny mężczyzna. Pilnuje go sztab policjantów, a jego tożsamość objęta jest ścisłą tajemnicą... Dochodzenie utyka w martwym punkcie. Pojawia się wiele mylnych tropów - morderca gra w kotka i myszkę z policją, a Jo Nesbo z czytelnikiem.
Na tę pozycję czekam wyjątkowo niecierpliwie.
W ekranizacji tego dzieła Cormaca McCarthy'ego zagrali Samuel L. Jackson i Tommy Lee Jones.
W nowojorskim ciasnym mieszkanku spotykają się Czarny i Biały - uniwersytecki profesor, który utracił sens życia i żyje w świecie bez Boga i były więzień, który wierzy w wielki plan, według którego toczy się życie na Ziemi. W ich dyskusji ścierają się dwa odmienne światopoglądy. Który zwycięży?
Co by się stało, gdyby mężczyzna, który przez trzydzieści lat był twoim mężem, nagle wyprowadził się do pokoju obok?
To właśnie przytrafiło się sześćdziesięcioletniej Jeanie, sympatycznej właścicielce sklepu ze zdrową żywnością. Jeanie jest wściekła i zraniona, szuka winy w sobie, a mąż milczy jak zaklęty i nie zdradza powodów swojej decyzji.
Jeanie znajduje wytchnienie w czwartkowych wyprawach do parku z ukochaną wnuczką. Pewnego dnia spotyka tam Raya, odwiedzającego park z wnuczkiem. Delikatny i wrażliwy Ray jest całkowitym zaprzeczeniem jej kontrolującego męża. Jeanie zaczyna z utęsknieniem wyczekiwać na spotkania w parku... Czy podejmie wyzwanie rzucone jej przez los?
Dwie siostry, dwie różne ścieżki życiowe, dwa dramaty... Po tragedii, która wstrząsnęła małą społecznością w Seattle, Elsa, która jest pastorem, przeżywa kryzys wiary. Tamsin, piękna i zamożna, pewnego dnia odkrywa, że jej mąż jest przestępcą. W ciągu jednego dnia traci wszystko. Elsa wraca do rodzinnego miasteczka, gdzie praca w kuchni dla ubogich pozwala jej odnaleźć ukojenie. Dla Tamsin deską ratunku okazuje się praca społeczna przy rewitalizacji ogrodu komunalnego w najbiedniejszej części miasta.
Catherine, bohaterka bestsellerowej powieści "Kocham Nowy Jork" wraca do rodzinnego miasta. W Paryżu czeka na nią wymarzona praca w domu mody Christiana Diora, ukochany Antoine i stęskniona maman. Świat znów należy do niej, wystarczy jedynie upewnić się, co aktualnie nosi się w mieście miłości i voila! Czy aby na pewno? Catherine dzięki nowej pracy pozna świat mody niejako od podszewki. Listy i telefony z pogróżkami, potyczki z oszustami, do tego coraz bardziej wymagający związek - przed bohaterką kolejne, nie lada wyzwania. "Kocham Paryż" kanadyjskiej pisarki Isabelle Lafleche to energetyzująca podróż do świata haute couture pełnego luksusu. I bezwzględnych fałszerzy.
Wspomnienia Marii Rydlowej - prawdziwa skarbnica wiedzy o międzywojennych Bronowicach i młodopolskiej przeszłości Krakowa
Osobista opowieść autorki, pochodzącej z bronowickiej chłopskiej rodziny - o dzieciństwie i młodości w Bronowicach Małych, o Krakowie w czasie okupacji i latach powojennych, naznaczonych terrorem stalinowskim, o edukacji, przyjaźniach i życiu codziennym.
Bardzo ciekawe są rozdziały o bronowickich Żydach, o życiu w czasie wojny i po wojnie w sławnej Rydlówce, o służbie w Armii Krajowej. W książce przewija się mnóstwo znanych postaci, w tym postaci kobiet - Anny Rydlówny (pielęgniarki i pedagoga, siostry poety Lucjana Rydla), Teresy Kulczyńskiej (krakowianki, córki profesora UJ, pielęgniarki i społecznicy, autorki podręczników) i Pepy Singer (córki bronowickiego karczmarza, będącej pierwowzorem Racheli z Wesela Wyspiańskiego). Te trzy sylwetki kobiet z różnych środowisk społecznych dobrze ukazują zarówno bronowicką, jak i krakowską przeszłość, autorka zaś, pochodząca z ciekawie opisanej chłopskiej rodziny, jak gdyby jednoczy swoją opowieścią te trzy sfery, dzisiaj już słabo rozpoznawalne. Książka barwna, pełna ciekawych anegdot o ludziach zamieszkujących przedwojenne Bronowice, wieś obrosłą literacką legendą, bogato ilustrowana fotografiami z prywatnego archiwum autorki.
W nowojorskim ciasnym mieszkanku spotykają się Czarny i Biały - uniwersytecki profesor, który utracił sens życia i żyje w świecie bez Boga i były więzień, który wierzy w wielki plan, według którego toczy się życie na Ziemi. W ich dyskusji ścierają się dwa odmienne światopoglądy. Który zwycięży?
Co by się stało, gdyby mężczyzna, który przez trzydzieści lat był twoim mężem, nagle wyprowadził się do pokoju obok?
To właśnie przytrafiło się sześćdziesięcioletniej Jeanie, sympatycznej właścicielce sklepu ze zdrową żywnością. Jeanie jest wściekła i zraniona, szuka winy w sobie, a mąż milczy jak zaklęty i nie zdradza powodów swojej decyzji.
Jeanie znajduje wytchnienie w czwartkowych wyprawach do parku z ukochaną wnuczką. Pewnego dnia spotyka tam Raya, odwiedzającego park z wnuczkiem. Delikatny i wrażliwy Ray jest całkowitym zaprzeczeniem jej kontrolującego męża. Jeanie zaczyna z utęsknieniem wyczekiwać na spotkania w parku... Czy podejmie wyzwanie rzucone jej przez los?
Dwie siostry, dwie różne ścieżki życiowe, dwa dramaty... Po tragedii, która wstrząsnęła małą społecznością w Seattle, Elsa, która jest pastorem, przeżywa kryzys wiary. Tamsin, piękna i zamożna, pewnego dnia odkrywa, że jej mąż jest przestępcą. W ciągu jednego dnia traci wszystko. Elsa wraca do rodzinnego miasteczka, gdzie praca w kuchni dla ubogich pozwala jej odnaleźć ukojenie. Dla Tamsin deską ratunku okazuje się praca społeczna przy rewitalizacji ogrodu komunalnego w najbiedniejszej części miasta.
Catherine, bohaterka bestsellerowej powieści "Kocham Nowy Jork" wraca do rodzinnego miasta. W Paryżu czeka na nią wymarzona praca w domu mody Christiana Diora, ukochany Antoine i stęskniona maman. Świat znów należy do niej, wystarczy jedynie upewnić się, co aktualnie nosi się w mieście miłości i voila! Czy aby na pewno? Catherine dzięki nowej pracy pozna świat mody niejako od podszewki. Listy i telefony z pogróżkami, potyczki z oszustami, do tego coraz bardziej wymagający związek - przed bohaterką kolejne, nie lada wyzwania. "Kocham Paryż" kanadyjskiej pisarki Isabelle Lafleche to energetyzująca podróż do świata haute couture pełnego luksusu. I bezwzględnych fałszerzy.
Wspomnienia Marii Rydlowej - prawdziwa skarbnica wiedzy o międzywojennych Bronowicach i młodopolskiej przeszłości Krakowa
Osobista opowieść autorki, pochodzącej z bronowickiej chłopskiej rodziny - o dzieciństwie i młodości w Bronowicach Małych, o Krakowie w czasie okupacji i latach powojennych, naznaczonych terrorem stalinowskim, o edukacji, przyjaźniach i życiu codziennym.
Bardzo ciekawe są rozdziały o bronowickich Żydach, o życiu w czasie wojny i po wojnie w sławnej Rydlówce, o służbie w Armii Krajowej. W książce przewija się mnóstwo znanych postaci, w tym postaci kobiet - Anny Rydlówny (pielęgniarki i pedagoga, siostry poety Lucjana Rydla), Teresy Kulczyńskiej (krakowianki, córki profesora UJ, pielęgniarki i społecznicy, autorki podręczników) i Pepy Singer (córki bronowickiego karczmarza, będącej pierwowzorem Racheli z Wesela Wyspiańskiego). Te trzy sylwetki kobiet z różnych środowisk społecznych dobrze ukazują zarówno bronowicką, jak i krakowską przeszłość, autorka zaś, pochodząca z ciekawie opisanej chłopskiej rodziny, jak gdyby jednoczy swoją opowieścią te trzy sfery, dzisiaj już słabo rozpoznawalne. Książka barwna, pełna ciekawych anegdot o ludziach zamieszkujących przedwojenne Bronowice, wieś obrosłą literacką legendą, bogato ilustrowana fotografiami z prywatnego archiwum autorki.
Osierocona przez rodziców szesnastoletnia Sai mieszka w miasteczku w Himalajach, w domu dziadka, emerytowanego sędziego. Pod czujnym okiem jego kucharza przezywa pierwszą miłość. W tym samym czasie syn kucharza, Bidźu, w Nowym Jorku śni swój amerykański sen, który szybko przemienia się w pełen rozgoryczenia koszmar. Ich losy ukazane są na tle społecznych i politycznych przemian w postkolonialnych Indiach. To lata osiemdziesiąte XX wieku, czas zamieszek o podłożu narodowościowym, konfliktów wewnętrznych targających Indiami. Dla Sai i Bidźu - także czas poszukiwania własnej tożsamości.
Tryskająca humorem i chwytająca za serce, liryczna i satyryczna, pełna emocji i przemyślana do ostatniej kropki - opowieść o życiu, miłości i rodzinie, zarazem uniwersalna i bardzo indyjska. Poczujemy zapach piżma i drzewa sandałowego, przekonamy się, jak złożonym tworem jest hinduskie społeczeństwo i jak bogata jest jego kultura i tradycja.
Sampath Chawla, urodził się w czasie suszy w rodzinie mało podobnej do
innych rodzin, w miasteczku innym niż inne miasteczka. I życie Sampatha
jest inne niż życie jego rówieśników. Bo po porażce w szkole i w pracy
Sampath zamieszkał na... drzewie. Ekscentryczna decyzja zmieniła życie
nie tylko Sampatha i jego rodziny, ale i całego miasteczka, prowokując
serię zaskakujących wydarzeń.
A to mój nr. 1 oczekiwania:)
„Gdyby Mahfuz został stosownie ukarany za Dzieci naszej dzielnicy, Rushdie nie odważyłby się nigdy opublikować Szatańskich wersetów”.
Szejk Umar Abd ar-Rahman (skazany za zaangażowanie na pierwszy atak World Trade Center)
Posiadłość Dżabalawiego wyrasta pośrodku pustkowia niczym oaza na pustyni. Zamieszkać w niej mogą tylko wybrani. Dżabalawi, potężny i bezwzględny patriarcha rodu, poddaje próbie kolejnych swoich potomków. Rozgoryczony ułomnością ich charakterów izoluje się ostatecznie w Posiadłości, skazując swoje dzieci na wieczne marzenie o raju na ziemi znajdującym się na wyciągnięcie ręki. Czy któreś z nich zda kiedyś egzamin?
W swojej najważniejszej powieści Nadżib Mahfuz opowiada duchową historię ludzkości. Pod postaciami potomków Dżabalawiego kryją się prorocy islamu i innych tradycji monoteistycznych: Adam, Mojżesz, Jezus i Mahomet. Ta alegoryczna opowieść o mieszkańcach fikcyjnej kairskiej dzielnicy mówi o uniwersalności i powtarzalności ludzkich losów, a motyw ponadczasowej walki z uciskiem i tyranią sprawia, że „Dzieci naszej dzielnicy” to książka nigdy nietracąca na aktualności.
„Reakcja na tę książkę i oskarżenie Mahfuza o bluźnierstwo nie tylko symbolizują niekończącą się walkę Adama z Szatanem, ale przede wszystkim obnażają z pozoru anielskie maski, jakie przybiera Szatan w naszym wnętrzu. W tej walce bowiem zmagamy się nie z wrogiem zewnętrznym, lecz sami ze sobą, jesteśmy Adamem i Szatanem jednocześnie - i to zapewne tak bardzo zszokowało tych, którzy woleliby myśleć, że są aniołami.”
Raja Alem autorka książki „Wszystkie drogi prowadzą do Mekki”
Nadżib Mahfuzurodził się 11 grudnia 1911 roku w Kairze, zmarł 30 sierpnia roku 2006, był wybitnym egipskim prozaikiem, laureatem Nagrody Nobla w dziedzinie literatury w roku 1988.
W ciągu ponad sześćdziesięciu lat napisał 33 powieści, 13 opowiadań, 30 scenariuszy filmowych, kilka dramatów, a także liczne artykuły prasowe. Jego twórczość literacką można podzielić na kilka okresów: historyczny, społeczno-obyczajowy i filozoficzny. Ostatnim wydanym przez Mahfuza dziełem był zbiór opowiadań Ahlam fatrat an-naqaha (Marzenia okresu rekonwalescencji), który został opublikowany w 2004 roku. Wielu znawców i badaczy literatury arabskiej określa pisarza mianem egipskiego Balzaka.
Wielką rolę w powieściach Mahfuza odgrywa Kair, którego topografia i atmosfera są tam zilustrowane wręcz po mistrzowsku. W Polsce ukazało się kilka jego książek, między innymi Hamida z zaułka Midakk.
A to mój nr. 1 oczekiwania:)
„Gdyby Mahfuz został stosownie ukarany za Dzieci naszej dzielnicy, Rushdie nie odważyłby się nigdy opublikować Szatańskich wersetów”.
Szejk Umar Abd ar-Rahman (skazany za zaangażowanie na pierwszy atak World Trade Center)
Posiadłość Dżabalawiego wyrasta pośrodku pustkowia niczym oaza na pustyni. Zamieszkać w niej mogą tylko wybrani. Dżabalawi, potężny i bezwzględny patriarcha rodu, poddaje próbie kolejnych swoich potomków. Rozgoryczony ułomnością ich charakterów izoluje się ostatecznie w Posiadłości, skazując swoje dzieci na wieczne marzenie o raju na ziemi znajdującym się na wyciągnięcie ręki. Czy któreś z nich zda kiedyś egzamin?
W swojej najważniejszej powieści Nadżib Mahfuz opowiada duchową historię ludzkości. Pod postaciami potomków Dżabalawiego kryją się prorocy islamu i innych tradycji monoteistycznych: Adam, Mojżesz, Jezus i Mahomet. Ta alegoryczna opowieść o mieszkańcach fikcyjnej kairskiej dzielnicy mówi o uniwersalności i powtarzalności ludzkich losów, a motyw ponadczasowej walki z uciskiem i tyranią sprawia, że „Dzieci naszej dzielnicy” to książka nigdy nietracąca na aktualności.
„Reakcja na tę książkę i oskarżenie Mahfuza o bluźnierstwo nie tylko symbolizują niekończącą się walkę Adama z Szatanem, ale przede wszystkim obnażają z pozoru anielskie maski, jakie przybiera Szatan w naszym wnętrzu. W tej walce bowiem zmagamy się nie z wrogiem zewnętrznym, lecz sami ze sobą, jesteśmy Adamem i Szatanem jednocześnie - i to zapewne tak bardzo zszokowało tych, którzy woleliby myśleć, że są aniołami.”
Raja Alem autorka książki „Wszystkie drogi prowadzą do Mekki”
„Wyrazista alegoria ludzkich dążeń i cierpienia” - New York Times
„Ambitna baśń, która obejmuje na swoich kartach nie tylko bliskowschodnią rzeczywistość, ale cały świat” - Washington Post Book World
„Mahfuz po mistrzowsku snuje ponadczasową opowieść o prześladowaniu i dążeniu człowieka do wybawienia od własnej natury” - Library Journal
Dla wielu Arabów Dzieci naszej dzielnicy to najważniejsza
książka Nadżiba Mahfuza. Może tak jak on chcą wierzyć, że Egipcjanie
wywalczą sobie kiedyś sprawiedliwe rządy i uczciwe, humanitarne
społeczeństwo.
Jolanta Kozłowska, arabistka i tłumaczka
Jolanta Kozłowska, arabistka i tłumaczka
Nadżib Mahfuzurodził się 11 grudnia 1911 roku w Kairze, zmarł 30 sierpnia roku 2006, był wybitnym egipskim prozaikiem, laureatem Nagrody Nobla w dziedzinie literatury w roku 1988.
W ciągu ponad sześćdziesięciu lat napisał 33 powieści, 13 opowiadań, 30 scenariuszy filmowych, kilka dramatów, a także liczne artykuły prasowe. Jego twórczość literacką można podzielić na kilka okresów: historyczny, społeczno-obyczajowy i filozoficzny. Ostatnim wydanym przez Mahfuza dziełem był zbiór opowiadań Ahlam fatrat an-naqaha (Marzenia okresu rekonwalescencji), który został opublikowany w 2004 roku. Wielu znawców i badaczy literatury arabskiej określa pisarza mianem egipskiego Balzaka.
Wielką rolę w powieściach Mahfuza odgrywa Kair, którego topografia i atmosfera są tam zilustrowane wręcz po mistrzowsku. W Polsce ukazało się kilka jego książek, między innymi Hamida z zaułka Midakk.
Nowy Jo Nesbo zapowiada się (jak zwykle) ciekawie. Muszę się jednak przebić przez stare części cyklu ;-)
OdpowiedzUsuńTeż nie znam jeszcze Nesbo. Przymierzam się dopiero do przygody z jego kryminałami.
UsuńOooo, jakie ciekawie tytuły wybrałaś:) Ja póki co mam pełne obłożenie i co najmniej do końca miesiąca daję sobie spokój :D
OdpowiedzUsuńJa tak sobie co miesiąc obiecuję...i na razie nic z tego:)
UsuńWspomnienia Rydlowej - to bym połknęła chętnie... Jest tu parę naprawdę ciekawych pozycji...
OdpowiedzUsuńCiekawi mnie ,,Sposób na happy end''. To coś zdecydowanie dla mnie :-)
OdpowiedzUsuńSzykuję się na kilka tytułów z Literackiego:)
OdpowiedzUsuń"Policję" zamierzam kupić, a poza tym interesuje mnie jeszcze książka Mahfuza i "Hitler i kobiety".
OdpowiedzUsuńNie miałabym nic przeciwko wspomnieniom Marii Rydlowej.
OdpowiedzUsuńNowe wydanie "Podróży w nieznane" Agathy Christie wygląda zachęcająco :)
OdpowiedzUsuń