Westerplatte - w obronie prawdy - Mariusz Borowiak

Wydawnictwo Alma-Press, Okładka twarda lakierowana, 237 s., Moja ocena 5,5/6
Kolejna recenzja mojego małżonka (zakochanego w tematyce II wojny światowej), ja tylko przepisuję. Powoli to zaczyna się robić nasz wspólny blog. Musze zacząć pobierać opłatę za to przepisywanie:).

Westerplatte przez lata w naszych oczach było symbolem niespotykanej siły ducha, waleczności i oporu żołnierzy broniących granic Polski przed Hitlerowcami. Przez historyków obrona Westerplatte nazywana jest polskimi Termopilami. W szkole od dziecka uczymy się o bohaterskiej postawie majora Henryka Sucharskiego i jego żołnierzy, uczymy się na lekcjach historii i na lekcjach jęz. polskiego. Tak tkwi w nas od pokoleń to przekonanie, że Westerplatte= się tylko i wyłącznie major Sucharski, że przyjmujemy to za pewnik. Jednak od kilku lat w naszej historii panuje tendencja (skądinąd w niektórych aspektach słuszna) odbrązawiania polskich mitów historycznych i przywracania im właściwej proporcji.
Taką próbą odbrązowienia kwestii dot. dowództwa obrony Westerplatte jest niniejsza książka.
Mariusz Borowiak obala mity dot. obrony Westerplatte. Od wielu dziesiątków lat panuje przekonanie, że dowódcą składnicy na Westerplatte przez 7 dni września 1939r. był niezłomny major Sucharski. Jak twierdzi autor, jest to jedno z wielu kłamstw wrześniowych:
Nazwisko kapitana Dąbrowskiego przez wiele lat było mało znane w społeczeństwie. Jedynie niewielka grupa ludzi, poza historykami i znajomymi, potrafiła powiedzieć, jaką rolę odegrał Dąbrowski na początku II wojny światowej. Należy pamiętać o sprawiedliwym rozdzieleniu zasług. Czas najwyższy przestać uparcie trzymać się wersji, wedle której major Sucharski pełnił kluczową rolę w czasie walki obronnej.
Autor pragnie ukazać prawdziwe jego zdaniem sylwetki obu wojskowych, ich zasługi i wady. Ujawnia wiele nieznanych dotąd faktów z przebiegu walk, kulisy dowodzenia obroną Westerplatte. Na potwierdzenie swojej tezy podaje różne, wszystkie niezwykle dokładnie udokumentowane za i przeciw.
Podaje m.in. przyczyny buntu żołnierzy, konfliktu na linii Sucharski-Dąbrowski i kwestii przejęcia dowodzenia nad obroną Westerplatte. Ukazuje Sucharskiego, jako człowieka ze wszelkimi słabościami, a nie tylko kryształowego, nieskazitelnego bohatera, a tak majora traktowano przez ostatnie 70 lat. 
Co ważne Borowiak nie umniejsza nawet w najmniejszym stopniu roli majora Sucharskiego, a tylko przedstawia ją w prawdziwym świetle, czyni to w sposób rzetelny, naukowy, daleki od taniej sensacji.
Mimo szeroko zakrojonych badań, jakie autor przeprowadził, nie udało się ustalić dokładniej ilości osób, które wchodziły w skład Wojskowej Składnicy Tranzytowej 31.08.1939r. W dalszym ciągu wśród historyków występują co do tego spore rozbieżności (182-218 obrońców). 
Mariusz Borowiak specjalizuje się w książkach o tematyce marynistycznej. Dotychczas opublikował 16 książek, m. in. Mała flota bez mitów, ORP Wilk Okaleczony drapieżnik czy Plamy na banderze. Jest również autorem wielu haseł do encyklopedii i słowników biograficznych. Jego artykuły prasowe i książki były inspiracją wielu audycji radiowych oraz telewizyjnych. W swoich pracach znany jest z odbrązawiania historii.