Wielka radość:)

Wydawnictwo Iskry zna chyba każdy. Jest to oficyna z wieloletnią tradycją i wspaniałymi tytułami w ofercie. Zawsze Iskry były dla mnie synonimem wysokiej jakości, wysokiej pozycji, pułapem (jeżeli chodzi o współpracę recenzencką) dla mnie nieosiągalnym. 
Jednak udało się:) Trafiłam w Iskrach na wspaniałych ludzi, z pasją (w tym na kolegę "po fachu" jeżeli chodzi o wykształcenie - też archeologa), a przed chwilą dostałam od wydawnictwa mega pakę cudeniek, które niniejszym prezentuję. Od razu przepraszam za jakość zdjęć, ale moja komórka i aparat w niej ledwo zipią, czas najwyższy na ich emeryturę. Aparatu fotograficznego normalnego nie mam w pracy, a chciałam jak najszybciej pochwalić wam się nowymi pozycjami:

Ten dreszczyk niepewności - co jest w środku i drżące ręce, wiem, wiem to nałóg:)

Stosik w całości:)

Na książkę składają się trzy opowieści o losach rodzin zamieszkujących przed wojną Kresy Wschodnie. Niektóre wątki, znane miłośnikom twórczości Aleksandry Ziółkowskiej-Boehm, powracają tu uzupełnione i rozwinięte po latach, na przykład historia Hubalczyka Romana Rodziewicza czy dzieje rodu Jaxa Bąkowskich i ich krewnych Wartanowiczów – polskich Ormian, przed laty właścicieli rozległych winnic na Podolu. Wśród drugoplanowych bohaterów tych opowieści nie brak osób znanych i zasłużonych dla polskiej kultury i historii, takich jak: Melchior Wańkowicz, Maria Rodziewiczówna, generał Władysław Anders, major Henryk Dobrzański „Hubal”, marszałek Józef Piłsudski, generał Stefan Rowecki „Grot”. Tłem wydarzeń są zaś miejsca tragicznie wpisane w historię Polski i Polaków: Syberia, Kazachstan, Katyń, Auschwitz, Monte Cassino, ale również wojenne i powojenne skupiska polskości w Iranie, Afryce Południowej, Meksyku, Wielkiej Brytanii czy Stanach Zjednoczonych, jak i przedwojenne w Mandżurii. Książka zawiera wiele niepublikowanych fotografii i dokumentów.

 Na książkę składają się trzy piony tematyczne. Pierwszy z nich to różnego rodzaju falsyfikaty historyczno-literackie, powstające w różnych czasach i służące rozmaitym celom, a jednak nadal znajdujące rzesze łatwowiernych czytelników i będące zadziwiająco odporne na krytykę naukową. Druga część książki omawia rozwój badań nad polską kulturą i sarmackim obyczajem, ze szczególnym uwzględnieniem dzieł Kitowicza, Glogera, Łozińskiego i Wasylewskiego. W trzecim dziale profesor Tazbir prezentuje autorów bliskich swemu sercu (m.in. Potockiego, Rzewuskiego i Korzeniewskiego) i ich dzieła, znakomicie oddające obyczaje polskie XVIII i XIX stulecia.

Pierwsza kompletna, oparta na materiałach źródłowych biografia Jana Brzechwy.
Książka "Brzechwa nie dla dzieci" przedstawia postać i dorobek - znanego nam wszystkim od wczesnego dzieciństwa - autora zabawnych wierszyków, bajek i pełnych humoru rymowanek. Mało kto wie, że był on także wybitnym prawnikiem walczącym o prawa autorskie twórców literackich, jednym z założycieli ZAiKS-u i jego długoletnim prezesem, namiętnym karciarzem, a o jego przygodach miłosnych można by napisać barwną powieść...
Świat kabaretów i teatrzyków rewiowych dwudziestolecia międzywojennego, literaci i ich dzieła w trybach socrealizmu, nierozwiązany problem, czy autor wierszy o Stalinie może być obecnie patronem instytucji kultury... Bogate tło historyczne ukazane w biografii "Brzechwa nie dla dzieci" dopełnia relację o losach i rozwoju osobowości twórczej cieszącego się niesłabnącą popularnością pisarza, uwielbianego przez pokolenia dziadków, rodziców i najmłodszych czytelników książek. 

 Książka ta kontynuuje i uzupełnia cykl gawęd o niegdysiejszej Warszawie i jej mieszkańcach. Autor, opierając się na dawnych czasopismach, dziennikach i wspomnieniach, przywołuje obraz XVIII- i XIX-wiecznej stolicy. Przedstawia perypetie z brukowaniem i oświetlaniem ulic, zmienne losy przepisów ruchu drogowego, opisuje dawne pojazdy, rozwój komunikacji miejskiej, handel uliczny, usługi posłańców i gazeciarzy ale także ciemne sprawy miasta - przestępczość i prostytucję. Opowieść urozmaicają liczne ilustracje i wycinki prasowe z epoki.

 Zaskakujący obraz XIX-wiecznej Warszawy, w której przeciętna długość życia wynosiła 33 lata. Studnie i ustępy zdobiły każde podwórze, rynsztokami płynęły ścieki, a na letnisko jeździło się do Anina albo Czerniakowa. Książka opowiada o prozaicznych sprawach, jak ceny w sklepach, warunki pracy i mieszkania, ale też o ludziach, którzy poświęcali się społecznikostwu, kochali swoje miasto, a dziś są w większości prawie zapomniani. Całość zamyka zbiór rysunków satyrycznych Franciszka Kostrzewskiego.

 Kontynuacja Intymnego życia niegdysiejszej Warszawy. I tym razem autor zabiera nas w podróż w czasie i oprowadza po ciemnej stronie miasta, gdzie w zaułkach czyhali zabójcy, wyreźnicy i doliniarze byli prawdziwą plagą, kasiarze budzili przerażenie bankierów, a oszuści i naciągacze mieli się całkiem dobrze. Poznajemy język, przesądy i obyczaje złodziei. Nie zabraknie też opowieści o "sławnych" przestępcach, o których śpiewano ballady. Półświatek w całej krasie. Ale ręka sprawiedliwości również i wtedy dosięgała złoczyńców. Wieża i dom poprawy, więzienie i zesłania. A nawet miecz i szubienica. Są tu opisy głośnych procesów, warunków odbywania kary i... złodziejskich akademii w więzieniach.

Książka napisana lekkim piórem i z ogromną erudycją, to nietypowa lekcja historii. Opowieść, osnuta wokół rzymskiej wyprawy po bursztyn w I w. n.e., pełna jest ciekawostek, mądrych refleksji i subtelnego humoru. Poznajemy dzięki niej nie tylko Polskę z czasów Nerona, lecz - dzięki licznym i bardzo trafnym odniesieniom do współczesności - także obecną.