czwartek, 29 listopada 2012

Wywiad z władzą - Oriana Fallaci

Wydawnictwo Świat Książki, Okładka twarda, 511 s., Moja ocena 6/6
Wywiad z władzą, to kolejna książka z cyklu podczytywanych przeze mnie fragmentami.
Jej autorka, nieżyjąca już Fallaci była jedną z najsłynniejszych dziennikarek XX w., autorką szeroko rozpowszechnionych wywiadów z najważniejszymi osobami XX w. 
Urodziła się w 1929 r. we Florencji, mieście Dantego, Rafaela, Michała Anioła, jednym z najpiękniejszych europejskich miast.  Zmarła w 2006r. także we Florencji.
Jako reporterka zadebiutowała w 1950 r. na łamach magazynu Epoca i tygodnika L`Europeo. Od 1956 r. jako korespondentka, relacjonowała prawie wszystkie konflikty zbrojne na świecie: od powstania na Węgrzech, wojen w Wietnamie, Pakistanie i Indiach, na Bliskim Wschodzie, w RPA, w Ameryce Łacińskiej po Zatokę Perską. W 1968 r. w Meksyku została poważnie ranna. Teksty drukowała m.in.: w Spectatorze, Corriere della Sera, Life, Los Angeles Times, New York Times, People, Time, Wall Street Journal, Washington Post. Przeprowadziła wywiady z najważniejszymi politykami świata m.in.: Jasirem Arafatem, Indirą Gandhi, Ajatollahem Chomeinim, Muammarem Kaddafim, Henrym Kissingerem, Willym Brandtem, Goldą Meir i Lechem Wałęsą. Wykładała na uniwersytetach: Columbia, Harvard i Yale.Opublikowała 14 książek, przetłumaczonych na 31 języków, wydanych w milionach egzemplarzy: Siedem grzechów Hollywood (1956), Niepotrzebna płeć (1961), Penelopa na wojnie (1962), Antypatyczni (1963), Kiedy słońce umiera (1965), Nic i niech tak będzie (1969), Tego dnia na księżycu (1970), Wywiad z historią (1974), List do nienarodzonego dziecka (1975), Człowiek (1979), Inszallah (1990), Wściekłość i duma (2001), Siła rozumu (2004), Wywiad z sobą samą (2004).
Ostatnia wydana u nas książka Fallaci - Wywiad z władzą (kontynuacja Wywiadu z historią) jest podzielona na dwie wyraźne części. 
W części I znajdziemy dwa bardzo ważne i ciekawe reportaże o dwóch krajach, które do dziś są punktami zapalnymi na mapie świata - Iranie i Libii. Powodem napisania tych reportaży była ogólna sytuacja na arenie politycznej oraz spotkania z Chomeinim i Kadafim. 
Drugą część książki stanowią tytułowe wywiady z ludźmi władzy. Oczywiście ludźmi u władzy w momencie, gdy Fallaci owe wywiady przeprowadzała, a wiec kilka-kilkanaście lat temu. 
Możemy przeczytać rozmowy Fallaci m.in. z Ajatollahem Chomeinim, Kaddafim, Deng Xiaopingiem, Robertem Kennedym, Dalaj Lamą. Ugo La Malfa i Arielem Sharonem oraz legendarny wywiad z Lechem Wałęsą przeprowadzony w marcu 1981 r. Drugim Polakiem, z którym rozmawia w książce jest Mieczysław Rakowski.
Fallaci z racji sławy, jaką cieszyła się, jako dziennikarka udało się dotrzeć do wielu ważnych i fascynujących postaci, tych, które tworzyły i sprawowały władzę w II połowie XX w. 
Gdyby reporterka obecnie robiła tego typu wywiady, dobór rozmówców byłby zapewne inny, raz, z powodu śmierci kilku z nich, a dwa, że parafrazując znane przysłowie - władza, jak łaska pańska, na pstrym koniu jeździ. 
Książka bardzo przypadła mi do gustu, chociaż nie ukrywam, że nie wszystkie osoby w niej przedstawione sama zaprosiłabym do rozmowy. Najbardziej spodobały mi się wywiady z Lechem Wałęsą i Dalaj Lamą, najmniej z Robertem Kennedym, a Chomeinim miałam ochotę ostro potrząsnąć. Co do pozostałych rozmówców Fallaci...nie będę się wypowiadać, sami sobie o nich wyrobicie zdanie, jedno tylko napiszę - żadna z osób, z którymi dziennikarka rozmawiała nie jest osobą nijaką czy banalną. A pytania, jakie Fallaci zadaje znanym i sławnym częstokroć są niewygodne dla przepytywanych, ale dziennikarka jest nieustępliwa. Chociażby z tego powodu warto po tę książkę sięgnąć.
Doceniam trud, jaki zadała sobie dziennikarka, żeby dotrzeć do wszystkich w/w osób i porozmawiać z nimi. Niektóre sytuacje, w których uczestniczyła były absurdalne, śmieszne, a niektóre można określić nawet, jako groźne. Bardzo spodobały mi się osobiste dygresje Fallaci, dot. całej otoczki spotkań z rozmówcami. Tego typu dygresje dodatkowo ubarwiają momentami suche, ponure wywiady.
Książkę czyta się doskonale, szybko (mimo sporej objętości i dosyć trudnej w sumie tematyki). Nie wiem czemu to należy zawdzięczać, czy sprawnemu pióru Fallaci (którą wielu kolegów po fachu przez lata nazywało grafomanką), czy tematyce, jaką w swoich wywiadach podejmuje. 
Dzięki lekturze dowiedziałam się wielu istotnych rzeczy,  także tego kim byli Ugo La Malfa i Deng Xiaoping. Przyznaję się, nie miałam pojęcia.
Książkę polecam wszystkim, także tym nie lubiącym historii. Lektura Wywiadów z władzą daje możliwość szerszego spojrzenia na to co działo i dzieje się na świecie. W historii i polityce rzadko co jest przypadkowe, z reguły jedno wydarzenie jest konsekwencją kilku innych, a władza częstokroć znajduje się w nieodpowiednich rękach.
Zachęcam do lektury. Podejrzewam, że nie wszystkie rozmowy i nie wszyscy rozmówcy przypadną wam do gustu, ale bez wątpienia jest to świetna książka i doskonały reportaż. 

14 komentarzy:

  1. Rozglądałam się z niecierpliwością za recenzją tej książki, bo jestem bardzo zainteresowana. Teraz tym bardziej!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Strasznie trudno taką książkę zrecenzować, bo w zasadzie wypadałoby przytoczyć fragmenty rozmów...

      Usuń
  2. Jak widziałaś zapewne nabyłam właśnie "Wywiad z historią", więc i władzę przeczytam, ale poczekam na jakąś ładną promocję:)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Widziałam, widziałam i kapelusz...którego strasznie ci zazdroszczę także.

      Usuń
  3. Uwielbiam Orianę Fallaci. Jakiś czas temu czytałam "Inszallach" oraz "List do nienarodzonego dziecka" jej autorstwa. Tych wywiadów też nie mogę przegapić.

    OdpowiedzUsuń
  4. Offtapikuję wprawdzie, ale zauważyłam, że masz prawie siedemdziesiątkę na karku;-) Czyli jutro urodziny?...

    OdpowiedzUsuń
  5. Od jakiegoś czasu przypatruję się książką Fallaci i mam coraz większą ochotę po nie sięgnąć. Twoja opinia utwierdza mnie tylko w przekonaniu, że warto:) Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  6. Słuchałam reportażu o Fallaci w radiu i szczególnie mnie zaciekawił opis jej spotkania z Chomeinim, była nieustępliwa i bezkompromisowa.

    OdpowiedzUsuń
  7. "Wywiad z władzą" mam zamiar przeczytać (choćby dla samego wywiadu z Wałęsą), jednak najpierw "Kapelusz cały w czereśniach" bo już swoje odstał na półce :)

    OdpowiedzUsuń

Bez czytania będą usuwane komentarze zawierające spamy, linki do innych blogów. Mój blog, to nie słup ogłoszeniowy.