Recenzja mojego męża, który jest fanem twórczości Craisa.
Głównym bohaterem jest znany z innych książek tego autora -niebanalny detektyw z nieszablonowym stylem bycia i niezwykle ironicznym poczuciem humoru, Elvis Cole. Podejmuje się on różnych zadań. Tym razem o pomoc zwróciła się do niego Nita Morales, której córka zaginęła jakiś czas temu. Nita nie chce kontaktować się z policją z prostego powodu, obie z córką są nielegalnymi imigrantkami. Cole przyjmuje zlecenie, jednak nie wie w co się pakuje, z czym, a raczej z kim przyjdzie mu się zmierzyć. Szubko okazuje się, że zwyczajne z pozoru zniknięcie młodej dziewczyny, takim prostym nie jest. Jednocześnie jest to czubek przysłowiowej góry lodowej. Cole odkryje rzeczy i miejsca, o których większość z nas wolałaby nie wiedzieć.
Crais po raz kolejny stworzył świetny kryminał i thriller + powieść obyczajową w jednym. Uprowadzeni są o tyle ciekawi, że napisani w sposób rzadko spotykany, w takim starym, mistrzowskim stylu. Krótkie, jakby migawkowe rozdziały, a dodatkowo w pewnym momencie, wiemy kto, co, czyli znamy zakończenie (no dużą jego część). Jednak nie wiem jak i dlaczego. I to jest oś całej intrygi. Przypomina to dzieła wielkich mistrzów gatunku, zarówno w literaturze, jak i filmach sprzed x lat. Wystarczy tu wspomnieć chociażby Alfreda Hitchcocka. U niego schemat był identyczny, a filmy do dziś trzymają w niesłychanym napięciu. Podobnie jest z książką Craisa. Napięcie i niemoc oderwania się od lektury gwarantowane. Chociaż bardzo lubię i cenię prozę Craisa, wiem, że jego styl pisarski i jego bohaterowie nie wszystkim muszą przypaść do gustu. Jednak gorąco zachęcam do sięgnięcia po Uprowadzonych. To doskonały kryminało-thriller z silnym wątkiem ukazującym krzywdę i los nielegalnych imigrantów, ale nie tylko.
