A lasy wiecznie śpiewają - Trygve Gulbranssen

 

Wydawnictwo Zysk i S-ka, Moja ocena 6/6
Uwielbiam literaturę skandynawską, każdy jej rodzaj. Rzadko która książka z tego kręgu mnie rozczarowuje. Nie inaczej było z omawianą pozycją. Nie rozczarowała mnie, a nawet więcej, zachwyciła.
To wspaniale napisana, bardzo działająca na wyobrażnię saga opisująca losy jednego z najbogatszych norweskich rodów.
Akcja rozpoczyna się w XIX wieku w Skandynawii. Samo to już zachwyca. Mało mamy obrazów życia w tym miejscu blisko 2 wieki temu.
Trudne życie w trudnym, ciężkim, często nieprzyjaznym ludziom otoczeniu. Twarde, nieczułe na drugiego człowieka ludzkie serca. I wspaniała, magiczna, dzika przyroda, która można chłonąc z każdej kolejnej kartki.
Tym, co najbardziej zachwyca mnie w skandynawskiej literaturze są charakterystyki bohaterów. Podobnie jest tutaj. Mocne, ostre, dosadne portrety bohaterów, ludzi niełatwych, mocno doświadczonych przez życie. Dodatkowo mocno, dosadnie ukazane pobudki, które rządzą bohaterami i całą resztą niewielkiej zagubionej w lesie osady. Pieniądz, to on napędza życie, generuje żądze, determinuje poczynania bohaterów. Ma on wpływ na równi na bogatych, jak i biednych. Te zależności są wspaniale ukazane.
Chciwość, żądza, miłość, nienawiść, pożądanie są nierozerwalnie ze sobą splecione. Do tego dochodzi spora porcja innych uczuć. W niewielkiej społeczności kipi niczym w kotle pod ciśnieniem. Z pozoru spokojni, opanowani ludzie okazują się być zupełnie innymi. Całość tworzy mieszankę wybuchową, która nieomal i nie jeden raz doprowadza do tragedii. To wszystko na łonie przepięknej, dzikiej przyrody.
Wspaniale opisane kilkadziesiąt lat życia rodziny Björndal zachwyca, porywa i sprawia, iż od lektury trudno się oderwać. Zatraciłam się w tej książce. Miałam wrażenie bycia tuż obok i obserwowania wydarzeń, uczestniczenia w nich. Cudowna, wspaniała, jedyna w swoim rodzaju książka o ludziach, ich żądzach, sensie życia i wyjątkowej symbiozie przyrody, natury z człowiekiem. Polecam. Arcydzieło.
Wiem, gusta są różne, ale wręcz szokują mnie komentarze na pewnym portalu...nuda, wynudziłem się jak nigdy, szkoda czasu. Takie osoby chyba nie dorosły do tego typu literatury.