Zupa z ryby fugu-Monika Szwaja

Wydawnictwo SOL, 352 s. Okładka miękka, Moja ocena 6/6

Ryba fugu jest bardzo smaczna, ale jeśli będziemy obchodzić się z nią nieostrożnie - możemy otruć siebie i współbiesiadników. Na śmierć. Podobnie z naszym życiem. Jest ono jak potrawa dla inteligentnych. Trzeba zawsze myśleć o tym, co robimy, jakie decyzje podejmujemy - choćby targały nami szekspirowskie zgoła emocje - inaczej może się tak zdarzyć, że ktoś (my sami?) zapłaci wysoką cenę za nasz brak rozwagi. Kobieta chce mieć dziecko - czy to zbyt wielkie żądanie? Chce być matką - czy jest w tym coś złego? Wykorzystuje możliwości, które daje współczesna nauka - po to jest nauka! W pewnym momencie jednak schodzi z bezpiecznej ścieżki - emocje wzięły górę, rozum zasnął, obudziły się upiory. Kobieta podejmuje decyzje, nie licząc się z nikim. Ważne jest tylko osiągnięcie celu. Młoda dziewczyna, studentka - rozsądna, inteligentna, zrównoważona - chce studiować na mało opłacalnym kierunku, dla własnej satysfakcji teraz i w przyszłości. Jest osamotniona w swoich dążeniach, rodzice widzieliby ją na bardziej praktycznych studiach, a w przyszłości w rodzinnym biznesie. Dziewczyna nie ma wsparcia z ich strony. Przyjaźń kolegów z uczelni nie wystarczy na mieszkanie, jedzenie, życie. Dziewczyna podchwytuje podsunięty jej pomysł na zarobienie pieniędzy i od razu wie, że podejmuje ryzyko. Nie wyobraża sobie jednak rozmiarów tego ryzyka. Obie te młode kobiety przypominają trochę kucharza, który beztrosko bierze rybę fugu za ogon i w całości wrzuca ją do garnka z zupą. Ktoś będzie musiał zapłacić za ten brak refleksji... a cena może być wysoka.

To moje 3. spotkanie z książkami Pani Moniki i jestem zachwycona. Poprzednie książki, były łatwe i przyjemne, ta taka nie jest, zmusza do myślenia i zastanowienia się nie tylko nad losem bohaterów, ale także nad tym, jak my byśmy się w takiej sytuacji zachowali. 

Książka jest ważna, może momentami trochę trudna, ale wspaniała i co istotne porusza bardzo ważne tematy, tematy które często są skrywane, rzadko poruszane, a bohaterki takie, jakie opisuje Monika Szwaja bardzo często są potępiane. Gorące podziękowania dla autorki, że nie bała się poruszyć tego tematu.

Zupę..czytało mi się bardzo szybko (jak i inne książki autorki), a wciągnęła mnie do tego stopnia, że czytałam nawet stojąc o 6.00 rano na przystanku tramwajowym pod latarnią:) niestety, ale nie było innego dobrze oświetlonego miejsca, a książkę musiałam skończyć i już.

A poniżej rybka fugu, ale już nie ta z okładki- z profilu i en face:), a tak na marginesie-okładka super.