Wydawnictwo Książka i Wiedza, 788s., Oprawa twarda lakierowana. Moja ocena 6/6
|
Katarzyna II |
Książka powstała w latach 1992-1995. Obejmuje ogromny okres w historii Imperium Rosyjskiego: od pierwszych wzmianek w kronikach poczynając, na upadku
monarchii Romanowów w 1917 roku kończąc. Napisane z wielką erudycją i przenikliwością badawczą, a zarazem wartko i sugestywnie - dzieło to łączy w sobie najwyższy poziom naukowy
z atrakcyjnym stylem literackim. Czyta się je niczym fascynującą
powieść. Autor ukazuje wydarzenia zachodzące w Rosji przez pryzmat
osobowości i poczynań kolejnych carów, autokarów, osób "drugiego planu" -
w tym szarych eminencji i szarlatanów. Przedstawia nowe
bądź mało znane fakty i okoliczności, np. dotyczące "testamentu" Piotra
I. W tym, jak również w innych opisywanych wydarzeniach, obecne są
wątki polskie.
|
Piotr I |
|
Drzewo genealogiczne | |
|
Zaborcza polityka Katarzyny II i Dmowskiego na kwestię rosyjską- to tylko najbardziej spektakularne przykłady polsko-rosyjskich splotów dziejowych. Poza tym, wspaniałe dokonania Piotra I, nędza chłopów, poddanych wielkich carów i wiele, wiele innych ważnych i ciekawych informacji. Jest to niewątpliwie jedna z lepszych książek historycznych jakie przeczytałam, obszerna a
jednocześnie łatwa w odbiorze historia Rosji od początków państwa do
upadku caratu. Historia Imperium Rosyjskiego, to nad wyraz udana próba opisania dziejów tego ogromnego i na prawdę mało nam znanego kraju poprzez pryzmat dokonań, dążeń i charakterów kolejnych władców Rosji. Książka jest fantastycznie po prostu napisana. Piękny język, jej ogromna zaleta, sprawia, że lektura tej skądinąd monumentalnej, lektury jest prawdziwą przyjemnością. Warto przeczytać, żeby przynajmniej spróbować
zrozumieć naszych sąsiadów. Najlepsza na rynku historia carskiej Rosji. To trzeba przeczytać. Autor, jako Rosjanin, znakomicie zna specyfikę swojego kraju, a
jednocześnie zachowuje pełny obiektywizm. Wiele razy cytuje niejakiego
Lwa Gumiłowa, pisarza prezentującego typowy sowiecko - imperialny punkt
widzenia na historię Rosji, jako pewnego rodzaju anegdotę. Wiele razy
się śmiałam z pseudo mądrości pana Gumiłowa, tylko że niestety tym, którzy
rządzą obecnie w Rosjii, bliżej jest do Gumiłowa niż do Hellera.
Michaił Heller (1922-1997) , to wybitny rosyjski historyk i intelektualista,
badacz najnowszych dziejów Rosji, dysydent i więzień polityczny. W 1963
r. wyemigrował z ZSRR najpierw do Warszawy, a następnie do
Paryża, gdzie był profesorem Sorbony.
Jeszcze raz gorąco polecam, zarówno osobom interesującym się historią Rosji, jak i tym, którzy za bardzo jej nie znają lub uważają, że jej nie lubią, a tak grubej książki po prostu nie strawią. Bez obaw- lektura Michaiła Hellera wciąga, jak bagno. Ja co prawda czytałam ją 7 tygodni, ale spowodowane było to nawałem innych zajęć, a broń Boże nie znudzeniem.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Bez czytania będą usuwane komentarze zawierające spamy, linki do innych blogów. Mój blog, to nie słup ogłoszeniowy.