sobota, 14 maja 2016

Wywiad z historią - Oriana Fallaci

Wydawnictwo Świat Książki, Ocena 5,5/6
Recenzja mojego męża.

To moje drugie spotkanie z Wywiadem z historią. Tym razem przeczytałem wybrane fragmenty, tek które przy poprzedniej lekturze całej książki, najbardziej przypadły mi do gustu.
Fallaci była jedną z najsłynniejszych dziennikarek XX w., autorką szeroko rozpowszechnionych wywiadów z najważniejszymi osobami XX w. Urodziła się w 1929 r. we Florencji, mieście Dantego, Rafaela, Michała Anioła, jednym z najpiękniejszych europejskich miast. Zmarła w 2006r. także we Florencji.
Jako reporterka zadebiutowała w 1950 r. na łamach magazynu Epoca i tygodnika L`Europeo. Od 1956 r. jako korespondentka, relacjonowała prawie wszystkie konflikty zbrojne na świecie: od powstania na Węgrzech, wojen w Wietnamie, Pakistanie i Indiach, na Bliskim Wschodzie, w RPA, w Ameryce Łacińskiej po Zatokę Perską. W 1968 r. w Meksyku została poważnie ranna. Teksty drukowała m.in.: w Spectatorze, Corriere della Sera, Life, Los Angeles Times, New York Times, People, Time, Wall Street Journal, Washington Post. Przeprowadziła wywiady z najważniejszymi politykami świata m.in.: Jasirem Arafatem, Indirą Gandhi, Ajatollahem Chomeinim, Muammarem Kaddafim, Henrym Kissingerem, Willym Brandtem, Goldą Meir i Lechem Wałęsą.
Wykładała na uniwersytetach: Columbia, Harvard i Yale.Opublikowała 14 książek, przetłumaczonych na 31 języków, wydanych w milionach egzemplarzy: Siedem grzechów Hollywood (1956), Niepotrzebna płeć (1961), Penelopa na wojnie (1962), Antypatyczni (1963), Kiedy słońce umiera (1965), Nic i niech tak będzie (1969), Tego dnia na księżycu (1970), Wywiad z historią (1974), List do nienarodzonego dziecka (1975), Człowiek (1979), Inszallah (1990), Wściekłość i duma (2001), Siła rozumu (2004), Wywiad z sobą samą (2004).
Wywiad z historią zawiera 28 doskonałych rozmów. Rozmówcami włoskiej dziennikarki są m.in. z Henrym Kissingerem, Indirą Gandhi i Goldą Meir, Indirą Gandhi, Hajle Syllasje, Jasirem Arafatem, Giulio Andreottim i wielu innymi. Fallaci przedstawia najciekawsze i najbardziej wpływowe osoby XX wieku, ale także najtragiczniejsze, najbardziej znamienite w skutkach konflikty i przemiany polityczno-społeczne ub. stulecia.
Każdy z wywiadów poprzedzony jest wstępem, w którym Fallaci pisze kiedy i w jakich okolicznościach wywiad został przeprowadzony, nakreśla sylwetkę rozmówcy, przedstawia swoje odczucia etc.
Właśnie tych ostatnich odczuć, uczuć oraz przemyśleń jest w książce najwięcej. Wywiad z historią to nie tylko rozmowy z ciekawymi, wpływowymi ludźmi. To także (a może przede wszystkim) obnażenie rozmówców i samej Fallaci, pokazanie ich uczuć, reakcji na ważkie problemy, na siebie nawzajem oraz zwrócenie uwagi czytelnika na światową problematykę, na to jak nasza planeta i ludzie zmieniają się i co z tego wynika.
Książkę (jak każdą inną autorstwa Oriany Fallaci) czyta się doskonale, szybko (mimo sporej objętości i dosyć trudnej w sumie tematyki). Nie wiem czemu to należy zawdzięczać, czy sprawnemu pióru Fallaci (którą wielu kolegów po fachu przez lata nazywało grafomanką), czy tematyce, jaką w swoich wywiadach podejmuje. 

Polecam. 

2 komentarze:

  1. moja koleżanka z pracy strasznie mnie namawia na pisarstwo Fallacci

    OdpowiedzUsuń
  2. Z pewnością to bardzo pouczająca lektura.

    OdpowiedzUsuń

Bez czytania będą usuwane komentarze zawierające spamy, linki do innych blogów. Mój blog, to nie słup ogłoszeniowy.