Ukrainka - Barbara Kosmowska

Wydawnictwo WAB, Okładka miękka, 320 s., Moja ocena 5/6
Współczesna Warszawa, tam rozpoczyna i kończy się akcja tej niesamowicie poruszającej książki.. Do miasta przyjeżdżają tym samym pociągiem dwie kobiety, Iwanka Matwijenko i Zofia Wolska. 
Iwanka pochodzi z Ukrainy. To piękna, młoda wiolonczelistka. W Polsce chce zarobić na dom, który dzielić ma ze swoim ukochanym - Mykołą, również muzykiem. Jej narzeczony już od jakiegoś czasu mieszka w Warszawie, pracuje w pizzerii, a wieczorami gra w knajpie. Cały czas twierdzi, że tymczasowo. Ale wiadomo, jak to w życiu jest, prowizorki są niestety najtrwalsze. Iwance także marzy się zajęcie zgodne z jej wykształceniem, ale oczywiście, będąc Ukrainką, może co najwyżej zarabiać jako sprzątaczka lub gosposia.Dziewczyna znajduje kilka mniej lub bardziej dorywczych pracy. Szubko przekonuje się, że wymarzona ziemia obiecana, jaką dla niej i Mykoły miała być Polska, wcale nie jest takim rajem.
Zofia Wolska, emerytowana rolniczka pewnego dnia przyjeżdża do Warszawy żeby odwiedzić najmłodszego syna, Bronka. To jedyny z trójki jej potomków, który daje sobie radę w życiu. Teraz, już jako Bruno, ma piękną żonę i doskonale prosperującą firmę komputerową. Ma też wymarzoną rodzinę, zdrowego syna, powiększające się konto w banku i coraz bardziej rosnące niezadowolenie z życia i otoczenia tak w ogóle. Jego żona piękna, zadbana, mająca wszystko o czym współczesna kobieta może tylko marzyć, także jest niezadowolona, ciągle szuka tego czegoś, sama w sumie nie wiedząc czego.
Niedługo losy wszystkich kobiet skrzyżują się i to kilkakrotnie. Wyniknie z tego zarówno wiele radości, jak i przerażliwy smutek i rozczarowanie życiem. 
Najsmutniejsze będzie zakończenie na które ja absolutnie się nie zgadzam. 
Powieść genialna, tragiczna, prosta, trudna, taka jakie jest życie. Barbarze Kosmowskiej w sposób doskonały udało się sportretować życie zarówno imigrantów ze Wschodu, jak i Polaków pomagających im oraz traktujących ich jak niewolników. Doskonale odmalowane ludzkie charaktery, barwne postaci i dużo celnych spostrzeżeń dotyczących życia i naszych zachowań.
Ukrainka to nie jest lektura do poduszki, lektura która daje odprężenie. To opowieść trudna, bo prawdziwa. Jednak warto po nią sięgnąć, żeby choć na chwilę przystanąć, zastanowić się nad sobą i swoim życiem, a także życiem tych, obok których w pędzie przechodzimy każdego dnia.