Bardzo dobra, ciekawie napisana książka. Wydawałoby się, że o rozstaniu, które jest tytułem i sednem książki, napisano już w zasadzie wszystko i nic ciekawego, nowatorskiego nie da się w w tym zakresie wymyślić.
Kitamura udowadnia, iż jest inaczej.
Autorka stworzyła opowieść o związku, który teoretycznie już nie istniej, para rozstała się definitywnie jakiś czas temu. Ale to tylko pozory. Miedzy nimi istniej coś, co jeszcze n6ei uległo zniszczeniu, coś z czym poradzić musi sobie pod względem emocjonalnym główna bohaterka.
Rozstanie to nie jest powieść akcji. To opowieść bardzo statyczna. Wiele w niej rozmyślań, analiz, mało szybkiej akcji. Kitamura skupia się na tym co było, co doprowadziło do rozstania, teraźniejszych uczuciach bohaterki, tym co teraz czuje, jak to wpływa na jej poczynania. Poprzez pryzmat poszukiwań Jego, Ona analizuje każdy aspekt życia z Nim i tego co czuje teraz. To Ona jest narratorką i główną bohaterką, a On do końca książki pozostaje niemy, istniejący tylko w rozmyślaniach, dywagacjach.
Ważny element opowieści to rozstania i żałoba. Ma to podwójne znaczenie.
Pierwsze to fakt, iż On pisze od lat kolejne, cieszące się wielką popularnością książki i stracie, o żałobie, o pochówkach,
Drugie to sam fakt rozstania tych dwojga i związanej z tym żałoby, pogrzebu, złudzeń, nadziei, marzeń.
Bardzo dobra książka, która zmusza do refleksji nad tym, jak ulotne jest życie i to co bierzemy za pewnik co teraz, dzisiaj jest naszym szczęściem. Świetnie ukazany jest także fakt, iż w naszym życiu nic nie jest jednoznaczne, białe lub czarne, że nasze decyzje i zachowania są bardzo złożone i mają większy wpływ na przyszłość niż nam samym się wydaje.
Gorąco zachęcam do lektury. Świetna, dająca do myślenia książka, w której grecka prowincja będąca tylko tłem rozmyślań, jest doskonale nakreślonym dodatkiem.
Naprawdę bardzo chciałabym przeczytać tę książkę, ale jakoś nie mogę jej upolować. 😊
OdpowiedzUsuń