Zośka. Dopóki biło serce - Anna Stryjewska

Wydawnictwo Szara Godzina, Moja ocena 5/6
Bardzo dobra, ba zadziwiająco dobra, oparta na faktach książka. Czyta się błyskawicznie.
Czasami człowiek musi, z różnych przyczyn, po prostu zmienić swoje życie. czasem odrobinę, kiedy indziej diametralnie, ale musi. Na takim etapie jest główna bohaterka, tytułowa Zośka. Decyzja zmiany życia, przed którą stanęła jest trudna, może nawet bolesna. Długi się do niej zbierała, długo wahała. W końcu to zrobiła. W podjęciu decyzji pomagają jej przypadkowe spotkania z niezwykłymi osobami oraz doping ciotki i nauczycielki pomagają jej zrozumieć, że nie pasuje do tego otaczającego ją świata.
Akcja rozgrywa się w latach 60. w niewielkiej społeczności wiejskiej, w Polsce zaściankowej,
zapyziałej, hermetycznej, dusznej, takiej, jaka wtedy była codziennością.
Gdy czytałam opisy ludzi otaczających bohaterkę, opisy świata, w którym przyszło jej żyć, atmosfery w domu, byłam wręcz przerażona. To obraz wszystkiego, co wg. mnie najgorsze. W trakcie lektury miałam wrażenie, że się duszę. Aż strach, że kiedyś tak wiele kobiet w ten sposób i w takim środowisku żyło. Tym wierniej kibicowałam Zośce. Szczerze polubiłam tę niezwykłą, cudowną kobietę.
Czy Zosi uda się spełnić marzenia? Czy uda się jej wyrwać z zaściankowego środowiska? Tego dowiecie się z tej bardzo dobrze napisanej, poruszającej książki.
Książka wciągnęła mnie od pierwszej strony. Wiernie kibicowałam bohaterce, złościłam się na to, co stało się udziałem jej i tak wielu innych kobiet, cieszyłam się gdy Zośce udawało się powoli iść na przód.
Zośka. Dopóki biło serce, to 1. tom świetnie zapowiadającej się trylogii. Autorka w fabułę wplotła realia polskiej wsi sprzed kilku dekad, ukazała losy kobiet, ale i pokazała, że pewne aspekty są ponadczasowe, iż każdy w Zośce odnajdzie odrobinę siebie, swoich problemów, rozterek, smutków i radości.
Cieszę się, że w przygotowaniu jest drugi tom serii - Zośka. Przepustka do szczęścia. I gorąco zachęcam do lektury.