Recenzja mojego męża.
Więzienie i pokój to 3.i ostatni tom świetnej sagi moskiewskiej. Jest to także kontynuacja losów Gradowów, inteligenckiej rodziny ze Srebrnego Boru.
Tym razem akcja toczy się pod koniec lat czterdziestych i w pierwszej połowie pięćdziesiątych. Jest rozwój i kwintesencja Związku Radzieckiego za Stalina. Kraj oddziela się od świata żelazną kurtyną.
Mają miejsce donosy, czystki, ludzie boją się wszystkiego i każdego.
Nikt nikomu nie ufa. Wiadomo, że za każdy przejaw niesubordynacji grozi więzienie albo śmierć.
Wydarzenia polityczne, historyczne, gospodarcze i społeczne są tłem do ukazania dalszych losów rodziny Gradowów.
Nie wiem, na ile autor wiernie oddał życie przeciętnego Rosjanina z tego okresu, czy ukazał całą prawdę czy tylko jej część. Niezależnie od tego to o czym czytamy na kartach książki przeraża. W pasjonującą, pochłaniającą czytelnika opowieść, pomiędzy postaci fikcyjne, niezwykle umiejętnie wpleceni są bohaterowie autentyczni.
Ukazana na kartach książki mentalność i ówczesnego Rosjanina, ukazuje dramat jednych i niewyobrażalną wprost podłość drugich.
Cała trylogia zapada w pamięć na długo. W trakcie lektury losy Gradowów i innych Rosjan, to co stało się ich udziałem, terror, ale i pewne złudne zjednoczenie w trakcie walki z Niemcami, a w póżniejszym okresie walka ze stalinowskim terrorem i czającymi się wszędzie donosicielami przykuwają uwagę czytelnika, który niecierpliwie odwraca kolejne karty kolejnych tomów.
Czyta się doskonale choć w początkową część lektury trzeba się "wgryźć" przyzwyczaić do stylu pisania Aksionowa, długich opisów historyczno-społecznych. Jednak warto. Świetna, doskonale napisana trylogia. Polecam.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Bez czytania będą usuwane komentarze zawierające spamy, linki do innych blogów. Mój blog, to nie słup ogłoszeniowy.