Środek II wojny światowej, 1942 rok. 12-letni Lorenzo zostaje wysłany do Sieny do swojej ciotki. Ma u niej mieszkać do zakończenia wojny. Tajemnicze miasto kusi chłopca. Uwielbienie dla sieneńskich zaułków miesza się w nastolatku z uwielbieniem dla Mussoliniego. Pewnego dnia Lorenzo poznaje Franca, miejscowego chłopca, który myśli tak jak on, równie jak on wielbi duce i wszystko co z nim związane. Oczywiście obaj nastolatkowie wierzą w zwycięstwo Włoch. Łączy ich także pogarda dla wszystkiego, co żydowskie.
Ich bezgraniczne oddanie dla sprawy zaczyna się kruszyć, gdy spotykają Daniele, żydowskiego chłopca. Wtedy okazuje się, iż sprawy uważane za pewnik, wzór, ideał, drogowskaz w życiu wcale takimi nie są, a ci uważani za złych są zupełnie inni.
To początek całej fabuły. Pewnego dnia Niemcy zajmują Sienę i zaczynają deportować Żydów. Co stanie się z Daniele? Co zrobią chłopcy? Czy obaj coś zrobią? A może jeden z nich okaże się tym dobrym, a drugi złym?
Świetna fabuła, bardzo ciekawa, poruszająca. Gdyby była odpowiednio pociągnięta byłaby rewelacyjną książką. Nie twierdzę, że jest to zła lektura. Jest po prostu przeciętna, bardzo przeciętna. Mimo poruszającego tematu, chwytliwych i ponadczasowych kwestii, Giampietro napisała książkę bardzo przeciętną, niczym się nie wyróżniającą.
Owszem, Nikt nie wie.... wciąga w trakcie lektury, czyta się ją z przyjemnością. Jednak to także pozycja, o której, tuż po odłożeniu na półkę, bardzo szybko się zapomni. Po prostu kolejne, niezłe, wciągające czytadło.
Niby nic w tym złego, ale od książek o II wojnie światowej, holokauście, a dodatkowo poruszającej kwestie etyczne oczekuję czegoś więcej. Takie książki mają swoista misję, z której autorka niezbyt się wywiązała. Zmarnowany potencjał, szkoda.
Niemniej nie odradzam wam tej lektury. Ciekawa, niezła. Można przy niej spędzić kilka miłych godzin. Po prostu nie oczekujcie po tej książce zbyt wiele.
Raczej nie dla mnie książka:)
OdpowiedzUsuń