Troja tom 1. (Pan Srebrnego Łuku) - David Gemmel

Wydawnictwo Rebis, Ocena 5,5/6
Recenzja mojego męża.
Pan Srebrnego Łuku, to 1. tom doskonałej trylogii Troja.
Z czym kojarzy się Troja? Z antyczną Grecją, potężnym miastem, Wojną Trojańską, mitami etc. I o tym też jest ta książka.
Wojna, mity, bogowie, herosi, antyk, bez tego wszystkiego Troja, a więc i ta książka nie mogłyby istnieć. Niby więc mamy to co już setki, tysiące razy opisywano. A jednak nie to samo. W książce występują znane z mitów postaci, ale przedstawione są one w nowy, bardzo ciekawy sposób. Mamy Hektora, Achillesa, Odyseusza, Agamemnona, Parysa, ale... są oni tak różni od znanych z historii czy innych książek.
Gemmel także samych mitów, historii trojańskiej nie oszczędza. Opowiada o znanych nam wydarzeniach w zupełnie inny sposób. Niby te same wydarzenia, te same postaci, te same mity, ale jakieś inne. Gemmel tchnął w nie inne życie, energię, pozwolił na nie spojrzeć z innej strony. To co autor zrobił z historią Troi, z mitami o wojnie, można śmiało określić mianem fantasy historycznego. Dodatkowo Gemmel całość zaprawił w sporej dawce emocjami, które bez mała przez całą książkę targają głównymi bohaterami.
Trudno cokolwiek napisać o Panu Srebrnego Łuku nie spojlerując, nie zdradzając tego, jak pisarz zmienił przedstawienie całej historii.
Pan Srebrnego Łuku rozpoczyna się kilka lat przed wybuchem Wojny Trojańskiej.O samej wojnie nie ma jeszcze w tym tomie ani jednej wzmianki. Cała historia toczy się wokół mitycznych bohaterów i ich perypetii. Ciekawym jest pokazanie wydarzeń z punktu widzenia różnych bohaterów. Daje to pełniejszy obraz wydarzeń.
Sami bohaterowie także są bardzo ciekawie nakreśleni. Żaden z nich nie jest ani kryształowo dobry, ani nie jest też czarnym charakterem. Oczywiście mamy postaci dobre i złe, ten podział jest dosyć wyraźny, ale na tym koniec. Każda z postaci ma zarówno wady, jak i zalety. Dzięki temu herosi, w innych książkach, filmach mityczni, u Gemmela staja się ludzcy, normalniejsi. 
Co istotne, Gemmel równie ważnych dla całej historii uczynił zarówno pierwszo- jak i drugoplanowe postaci.
Ogromnym atutem są drobiazgowe opisy, czy to Troi, jej szerokich ulic, wspaniałych domów, czy zmagań i perypetii bohaterów. Wiele tych ostatnich, jak np. walka z mykeńskimi piratami zostało bardzo dosadnie nakreślone, wręcz brutalne.
Mimo, iż każdy z nas wie, jak cała historia się zakończy, co wydarzy się w kolejnych tomach, to i tak z niecierpliwością odwracałem kartki w trakcie lektury. Niewątpliwie pisarz użył sporej dawki fantazji, ubarwił, jakby wywrócił całą historię na drugą stronę, osią 1. tomu zrobił coś innego. Ale zrobił to w taki sposób, iż książkę czyta się bardzo szybko i z wielką przyjemnością.
Gorąco zachęcam do lektury i czekam aż przybędzie do mnie 2. tom trylogii.