Wydawnictwo Zwierciadło, Moja ocena 5/6
Stulecie Winnych,
to dobrze napisana, ciekawa saga o losach polskiej rodziny Winnych. Sag
na rynku wydawniczym jest sporo. Ja najbardziej cenie te, które oprócz
historii rodzinnych mają w swojej treści coś więcej. Najnowsze
literackie dzieło Ałbeny Grabowskiej bez wątpienia do takich książek
należy.
Historię
wielopokoleniowej rodziny Winnych śledzimy na przestrzeni blisko stu
lat. Poznajemy koleje losu każdego członka rodziny, które autorka
niezwykle umiejętnie wplata w dramatyczne wydarzenia, z których zasłynął
miniony XX wieku.
Ci, którzy wierzyli, to trzeci i ku mojemu żalowi ostatni tom sagi. Akcja tomu rozpoczyna się w latach 70. XX wieku, w okresie niezwykle trudnym dla większości polskich rodzin, także naszych bohaterów. Kwestia trudów życia w kolejnych latach w komunistycznej, a póżniej wolnej Polsce, to nie tylko problemy z zaopatrzeniem, czy innymi aspektami dnia codziennego, ale także dążenia niepodległościowe, na które odpowiedzią są represje
władz skierowane przeciw opozycji, strajki, kolportaże ulotek, podziemie opozycyjne i wiele innych.
Razem z Winnymi przeżyjemy
wprowadzenie stanu wojennego , zabójstwo księdza Popiełuszki, wybór Polaka na papieża, pierwsze wolne wybory, odradzające się państwo polskie, koniec cenzury. W tle narodziny mafii pruszkowskiej, która będzie miała zbyt duży wpływ na losy rodziny Winnych.
Na tle tych wydarzeń toczą się losy kolejnych pokoleń Winnych.
Genialnie odmalowani bohaterowie, to to co uderza już od lektury 1. tomu trylogii. Każda z postaci jest niezwykle wyrazista, ma swoje wady i zalety, przeżywa wiele radości, ale nie oszczędzają jej też smutki. Jednym słowem, autorce udało się stworzyć bohaterów, którzy są tacy jak my, z którymi zachowaniami, problemami, radościami możemy się identyfikować.
Niewątpliwym
plusem całej trylogii są także doskonale, z oddaniem wielu szczegółów, nakreślone
realia świata i czasu, w których rozgrywa
się akcja książek. Plusem jest też wierne oddanie otoczenia, w którym w
danym momencie żyją bohaterowie. Już od początku lektury rzuca się w
oczy fakt, iż autorka bardzo wiele czasu poświęciła na zebranie
materiału poznawczego, na poznanie danego wycinka XX wieku zarówno pod
względem historycznym, jak i socjologiczno-obyczajowym. Dało to
doskonały efekt w postaci książek, od których trudno się oderwać.
Za książki dziękuję księgarni internetowej Platon (klik)
Dobra książka jest jak alkohol - też idzie do głowy. (Magdalena Samozwaniec)
Strony
- Strona główna
- Przeczytane w grudniu 2011r. i 2012r.
- Przeczytane w 2013r.
- Przeczytane w 2014 r.
- Przeczytane w 2015r.
- Przeczytane w 2016 r.
- Przeczytane w 2017 r.
- Przeczytane w 2018 r.
- Przeczytane w 2019 r.
- Przeczytane w 2020 r.
- Przeczytane w 2021 r.
- Przeczytane w 2022r.
- Przeczytane w 2023 roku
- Przeczytane w 2024 roku
Nie wiem czy chciałabym przeczytać tą książkę. Musiałabym się zastanowić i jeszcze trochę o niej poczytać. Poza tym to jest kilkuczęściowe, jeśli dobrze zrozumiałam :), a nie wiem czy mam teraz ochotę zabierać się za kolejną serię, bo mam mnóstwo rozpoczętych i niedokończonych.
OdpowiedzUsuńTa seria intryguje mnie od momentu, kiedy tylko pojawiła się na rynku wydawniczym... no i te okładki na mnie działają *_* Ach... i cóż tu poradzić? Będę się za nią rozglądać!
OdpowiedzUsuń