Dworzec - Jacopo De Michelis

 

Wydawnictwo Sonia Draga, Moja ocena 6/6
Rany boskie, co to za książka. Co to za debiut. Rzadko się zdarza żebym dla jakiejś książki zarwała noc. W przypadku Dworca tak było.
Dworzec to debiut literacki Jacopo De Michelisa. Książka od pierwszej strony chwyta w swoje objęcia, zaskakuje i intryguje, aż do końca. Kiedy wydaje się, że thriller może już nas tylko przestraszyć, potrafi równocześnie głęboko poruszyć i zasiać w sercu niepokój, który nie mija nawet po zamknięciu ostatniej strony. Wciągająca fabuła toczy się w otoczeniu mrocznego i pełnego tajemnic Dworca Centralnego w Mediolanie. Jest ona nie tylko opowieścią o dochodzeniu w sprawie brutalnych przestępstw, ale także wnikliwą analizą ludzkich emocji, trudnych wyborów oraz obecności przeszłości w teraźniejszości i walce z demonami, które nosi w sobie większość z nas.
Główny bohater, Riccardo Mezzanotte, to młody, pełen wewnętrznych demonów policjant. Zmaga się on z burzliwą przeszłością. Jego przystąpienie do pracy na Dworcu Centralnym to punkt wyjścia do odkrywania nie tylko brutalnych zbrodni, ale i złożonej historii dworca. Dochodzenie zaczyna się od dziwnych przypadków okaleczeń zwierząt. Bardzo szybko wychodzą na jaw o wiele głębsze, bardziej niepokojące tajemnice. Napięcie rośnie z każdą stroną, a czytelnik zostaje wciągnięty w atmosferę niepewności i mrocznej nieuchronności.
Obok Riccarda pojawia się Laura Cordero. Jest to postać pełna sprzeczności. Laura to kobieta obdarzona niezwykłym darem, który wcale nie jest błogosławieństwem, lecz raczej przekleństwem. Wraz z nią odkrywamy nowe wymiary ludzkiej psychiki. Trudno napisac, o co chodzi. Nie chcę też zbytnio spojlerować żeby nie odbierać wam przyjemności lektury i zaskoczenia. Laura ma swoista misję pomagania osobom z marginesu społecznego. Łączy ją z poszukiwaniami zaginionych dzieci. Całość wymieszana jest z jej własnymi lękami i traumami.
Śledztwo prowadzi tę dwójkę w stronę odkrycia niewyobrażalnych tajemnic. Są one związane z przeszłością dworca, który niegdyś był świadkiem tragicznych wydarzeń II wojny światowej.
De Michelis mistrzowsko wplata w swoją powieść tematykę historyczną. Zdradzę tylko, iż chodzi m.in. o okrucieństwo i ból związane z wywożeniem Żydów do obozów koncentracyjnych. Przeszłość dworca staje się niemym świadkiem zbrodni, która wciąż oddziałuje na teraźniejszość. Wspomnienie o tych tragicznych wydarzeniach nie jest tylko tłem, ale także kluczem do zrozumienia motywów kryjących się za mrocznymi wydarzeniami i zbrodniami na dworcu. Krok po kroku tajemnice i historie stopniowo wychodzą na jaw. Tworzą one niesamowitą atmosferę nieustannego niepokoju.
Fabuła książki jest pełna niespodziewanych zwrotów akcji, które zmuszają do refleksji nad tym, co tak naprawdę jest prawdą, a co tylko iluzją. De Michelis mistrzowsko buduje napięcie. Nie boi się on sięgać po trudne tematy, jak trauma, samotność, przeszłość. Jednak to, co wyróżnia tę książkę na tle innych thrillerów, to głęboko humanistyczny wymiar opowieści. Z jednej strony mamy pełną akcji fabułę, z drugiej zaś głęboką i przejmującą analizę postaci, ich wewnętrznych zmagań i tajemnic. Z biegiem wydarzeń stają się one równie niebezpieczne, jak zbrodnia, którą ściga Mezzanotte.
Dworzec to książka, która zostaje w pamięci na długo po zakończeniu lektury. To nie tylko thriller, to także opowieść o ludziach uwikłanych w przeszłość, próbujących odnaleźć siebie w świecie pełnym niepewności i mroku. Autor udowadnia, że potrafi połączyć wciągającą fabułę z głębokimi pytaniami o naturę zła, zaufanie i sprawiedliwość. Jego debiut to prawdziwa perełka w świecie współczesnych thrillerów. Książka nie tylko wciąga, ale również zostawia z refleksjami, które nie pozwalają o sobie zapomnieć.
Zdecydowanie polecam lekturę Dworca. To mistrzowski i bardzo ważny debiut. To ksiażka, która nie daje się łatwo zapomnieć. Czytelnik pozostaje z uczuciem niedosytu i nieustannym pytaniem – ile jeszcze takich mrocznych sekretów skrywają miejsca, w których z pozoru wszystko wydaje się być w porządku?