Lady Almina i prawdziwe Downton Abbey. Utracone dziedzictwo zamku Highclere - Fiona Carnarvon

Wydawnictwo Zysk i S-ka, Moja ocena 5/6
Uwielbiam serial Downton Abbey, kocham klimaty angielskiej arystokracji, wielkie rezydencje, wystawne zycie. 
Nic więc dziwnego, że ta właśnie książka zainteresowała mnie, gdy tylko zobaczyłam ją w zapowiedziach.
Jej autorka to Lady Carnarvon, mieszkająca razem z mężem w posiadłości Highclere Castle, rozsławionego poprzez serial jako Downton Abbey. W niezwykle ciekawy sposób prezentuje ona historię pałacu Highclere oraz jednej z jego najsłynniejszych mieszkanek, Lady Alminy, 5. hrabiny Carnarvon.
Bazując na pamiętnikach, wspomnieniach, listach i zdjęciach, obecna 8. hrabina Carnarvon odmalowała przed naszymi oczyma niezwykle wciągającą historię tej bajecznej posiadłości na przełomie wieków oraz niebanalnej kobiety, jaka wtedy władała posiadłością. 
W trakcie lektury mamy uczucie przeniesienia się w miejscu i czasie do wspaniałej edwardiańskiej rezydencji końca XIX i początku XX wieku. Plastyczne opisy sprawiają, iż w trakcie lektury czujemy zapachy, podziwiamy splendor, zachwycamy się ówczesnym życiem arystokracji. 
Z tymi detalami bardzo silnie kontrastuje niedola i nieszczęścia I wojny światowej, cierpienia zwyczajnych ludzi. 
Lady Almina i jej losy nakreślone w tej książce to nie tylko rauty, polowania, bale, herbatki i piękne stroje. Arystokratka otworzyła podwoje pałacu Highclere przed żołnierzami rannymi na frontach Wielkiej Wojny i hojnie ich wspierała na wszelkie możliwe sposoby.
Historia Lady Alminy została wspaniale, bogato, plastycznie nakreślona przez obecną hrabinę Carnarvon. Autorstwo książki także dodaje pewnego smaczku całej historii. Jedna arystokrata pisze o drugiej.
Jeżeli pokochaliście serial Downton Abbey, lubicie tę epokę, klimaty, książka z pewnością przypadnie wam do gustu. Jest ciekawie, rzeczowo, plastycznie i barwnie napisana. 
Nie mam do niej zastrzeżeń. Czytało mi się ją doskonale, chociaż w kilku miejscach miałam wrażenie, jakby autorka zbyt mocno gloryfikowała swoją poprzedniczkę, stworzyła z niej nieomal świętą, a z pewnością kobietę bez większych wad.
Mimo tej mojej drobnej uwagi, książkę szczerze wam polecam. Gwarantuje ona kilka godzin świetnej lektury, doskonałej zabawy i uczucie lekkiej melancholii oraz tęsknoty za klimatycznym cudownym światem, którego już nie ma.