To moje pierwsze spotkanie z prozą Małgorzaty J. Kursy, ale na pewno nie ostatnie. Do sięgnięcia po książki autorki namówiła mnie Aleksnadra za co serdecznie dziękuję:).
Poczucie humoru, cięty język i trafność spostrzeżeń sprawiają, że autorka tak bardzo przypomina mi moją ukochaną Joannę Chmielewską, a właściwie dawne (te wczesne) książki autorki.
Akcja książki rozgrywa się w Kraśniku. Głównymi bohaterkami Ekologicznej zemsty są Malwina i Eliza. Obie panie, niezwykle żywe i nie dające sobie w kaszę dmuchać seniorki, mają szczerze dosyć szerzących się macek przestępczej ośmiornicy, wszelakich oszustw, przekrętów i kradzieży. Ponieważ maja dosyć, postanawiają coś z tym zrobić. Żadna z nich nie należy do osób tylko narzekających, a nic nie robiących. Obie uwielbiają działać i działać zaczynają. To co zamierzają zrobić i co wprowadzają w czyn jest niesamowite. Na większość ich pomysłów po prostu bym nie wpadła.
Przy tym, co je charakteryzuje to fakt iż nie działają na łapu capu, o nie, ich każdy krok, każdy czyn musi być sensowny, obgadany milion razy z każdej strony, wszystko musi mieć swoje uzasadnienie, a przede wszystkim być skuteczne. Bo tytułowa zemsta, którą szykują jest straszna.
O treści tylko tyle, ponieważ więcej (bez spoilerowania) nie da się napisać, a poza tym wielką przyjemnością będzie dla was lektura i śledzenie działań żwawych i pomysłowych pań.
Język autorki, jej poczucie humoru i pomysły na fabułę gwarantują fantastyczną lekturę.
Lektura Ekologicznej zemsty to wspaniała rozrywka. Przy takiej nieciekawej aurze, jaką teraz mamy za oknem, poprawa humoru i porządna dawka śmiechu gwarantowane. Przy tym książka jest niezłą lekcją życia, co akurat bardzo przypadło mi do gustu.
Gorąco zachęcam do lektury, a ja z pewnością sięgnę po kolejne książki p. Małgorzaty.
