Psychopaci - Stephen B. Seager

 

Wydawnictwo Filia, Moja ocena 4,5/6
Psychopaci autorstwa Stephena B. Seagera to książka, która z pewnością przyciągnie uwagę każdego, kto interesuje się psychologią, psychiatrią i ludzkimi granicami psychicznych cierpień.
Autor zabiera czytelników do kalifornijskiego szpitala psychiatrycznego Gorman State. Jest to miejsce pełne przemocy, cierpienia. Praca Seagera w tym miejscu stanowi oś narracyjną książki. Psychiatra dzieli się swoimi doświadczeniami i wrażeniami z codziennego kontaktu z psychopatami. Opowieść ta to nie tylko osobista relacja lekarza z pracy w jednym z najbardziej brutalnych i niebezpiecznych szpitali psychiatrycznych w Stanach Zjednoczonych. To również dogłębne studium psychopatów i tego, jak funkcjonują w systemie psychiatrycznym.
Książka jest pełna pasji i emocji, a autor nie unika trudnych tematów związanych z okrucieństwem pacjentów. Jego relacja jest szczera i momentami mocno wstrząsająca. Seager w sposób bardzo osobisty przedstawia swoje przemyślenia na temat psychopatów, ich sposobu myślenia i działań, a także trudności w pracy z takimi osobami.
Lekarz zaczyna opowieść od swoich pierwszych dni w Gorman State, miejscu, w którym zjawisko przemocy i psychopatologii osiąga swoje apogeum. Szpital ten przyjmuje pacjentów, którzy nie tylko wykazują ekstremalne zachowania, ale także są niezwykle trudni do zrozumienia i jeszcze trudniejsi do rehabilitacji. Seager, mający doświadczenie z pracy w innych tego typu placówkach, jest zaskoczony skalą przemocy i patologii. Opisuje on codzienne interakcje z pacjentami, którzy często są manipulatorami, okrutnymi osobami. Są oni także doskonale przystosowani do manipulowania systemem. Za wszelką cenę chcą uzyskać korzyści lub unikać kary.
Autor nie tylko relacjonuje swoje doświadczenia zawodowe, ale także stawia pytania o naturę psychopatii i granice, w jakich psychiatria może pomóc pacjentom. Lekarz szczegółowo przedstawia przypadki niektórych z pacjentów, których spotkał na swojej drodze. Pokazuje on, jak psychopatia przejawia się w różnych formach, od bezwzględnych przestępców po osoby, które pozornie mogą sprawiać wrażenie normalnych. Jestem pewna, psychopaci są wśród nas.
Wielokrotnie Seager stawia pytania o moralność, etykę oraz skuteczność terapii. Opisuje, jak trudne jest radzenie sobie z pacjentami, którzy nie mają żadnego poczucia winy, nie potrafią odczuwać empatii. W książce przewija się także wątek dotyczący samego systemu psychiatrycznego i jego ograniczeń.
Wspomnienia Seagera to także portret jego samego, człowieka, który stara się zachować zdrowy rozsądek i empatię. Jest to bardzo trudne, ponieważ autor każdego dnia jest świadkiem brutalnych aktów przemocy i zła. Opisuje, jak trudno jest utrzymać równowagę między byciem profesjonalistą, a byciem człowiekiem. Psychiatra w takim miejscu czuje empatię, ale jednocześnie musi podejmować trudne decyzje o pacjentach.
Książka jest dobra, momentami nawet bardzo dobra, ale ma też swoje słabsze strony. Np. w wielu opisach może ona wydawać się nieco jednostronna. Seager w dużej mierze koncentruje się na negatywnych aspektach pracy w takim miejscu, co może dawać wrażenie pesymizmu i braku nadziei na poprawę. Ponadto, niektóre fragmenty są dość techniczne i mogą być trudne do przyswojenia dla osób nieznających się na psychiatrii.
Mimo to Psychopaci to bez wątpienia pozycja warta uwagi. Dla osób zainteresowanych psychologią, tematyką psychopatii oraz mrocznymi zakamarkami ludzkiej psychiki, książka Seagera będzie z pewnością ciekawym doświadczeniem. To lektura wymagająca, ale dostarczająca wielu cennych przemyśleń na temat granic ludzkiego zachowania i systemu opieki psychiatrycznej.