Caryca - Ellen Alpsten

 

Wydawnictwo Marginesy, Moja ocena 5-/6
Naprawdę dobra opowieść o kobiecie bardzo inteligentnej i zdolnej do wszystkiego. Autorce udało się ciekawe fakty z życia imperatorowej Rosji carycy Katarzyny I wymieszać z porcją własnych domniemań, jak to było. Wyszła z tego doskonała, nieprzegadana, nie infantylna i bardzo wciągająca opowieść, którą bardzo dobrze się czyta. Jest co prawda jedno ale, ale :) o tym póżniej.
Tak ogólnie, Caryca to opowieść o życiu Katarzyny I, żony Piotra Wielkiego, która po śmierci męża została cesarzową Rosji. Ale to tylko bardzo skąpy zarys całej historii. Wątków jest o wiele więcej.
Bohaterka książki, początkowo zwyczajna, biedna, sprzedana przez bliskich dziewczyna, musiała pokonać wiele przeszkód żeby stać się Katarzyną I i przez lata rządzić potężną Rosją.
Alpsten napisała nie słodką lukrowana opowieść o miłości biednej dziewczyny i bogatego władcy. Stworzyła zdecydowanie coś więcej, choć motyw miłości, a nawet seksu jest w kilku miejscach mocno zaznaczony. Caryca to przede wszystkim opowieść o niebywałej sile kobiety, jej mądrości i tego, jak przez dekady kształtowało się jedno z największych światowych imperiów.
Oprócz fascynującego życia głównej bohaterki pisarka nacisk położyła na niezwykle drobiazgowe i bardzo plastyczne odmalowanie życia, dnia codziennego w Rosji. Na równi dokładnie opisany jest sam kraj, jak i jego mieszkańcy. Mamy okres przełomu XVII i XVIII wieku. Alpsten ukazuje wszystkie warstwy społeczne poczynając od chłopów pańszczyźnianych, poprzez średniozamożne mieszczaństwo, zamożny kler, i pławiącą się w luksusach nieliczną arystokrację. Dokładne, bardzo plastyczne opisy świadczą o tym, iż autorka dokonała dokładnego reaserchu i zadała sobie sporo trudu żeby zgromadzić materiały historyczne. Efektem jest wspaniałe tło społeczno-obyczajowo- historyczne.
Drobny minus daję za zbytnie eksponowanie scen erotycznych. Jest to zupełnie nie na miejscu i bezzasadne. Gdyby nie te erotyczne wtręty byłaby to jeszcze lepsza, nieomal idealna książka. Szkoda, że autorka w kilku miejscach potraktowała temat niczym erotyczne romansidło z historycznymi wtrętami. Zupełnie tego nie rozumiem dlaczego tak postąpiła. Miałam wrażenie, jakby Carycę pisały dwie różne osoby, jedna część historyczną, która zachwyca, a druga sceny erotyczne, zupełnie niepotrzebne i niesmaczne. Poza tym to doskonała, godna polecenia książka.