Martwa cisza - Will Dean

Wydawnictwo Burda Książki, Moja ocena 5/6
Martwa cisza to niezmiernie  klimatyczny, pełen napięcia, dobrze napisany kryminał w skandynawskim stylu. 
Kilka domów na odludziu. 600 kilometrów kwadratowych szwedzkiego lasu. Jedna reporterka. Dwa zmasakrowane, pozbawione oczu ciała i coraz bardziej, z każdą kolejną stroną gęstniejąca, mroczna atmosfera, która wręcz otula, oblepia czytelnika. Tak w skrócie można określić tę pozycję.
Will Dean napisał dobrą, mocną, niezwykle działającą na wyobraźnię książkę.
Pewnym novum jest wprowadzenie do literatury kryminalnej, jako głównej bohaterki, w zasadzie prowadzącej śledztwo głuchej postaci. Jest nią Tuva, reporterka małej lokalnej gazety, która szuka ciekawego, dostarczającego emocji tematu. I znajduje go.
Powołanie do książkowego życia głuchej bohaterki sprawia, iż sama fabuła przebiega inaczej, jest w pewien sposób dostosowana do niepełnosprawności postaci. Podobnie sprawa ma się z emocjami, które towarzyszą Tuvie. Mrok, groza osady, otaczającego ją lasu są dużo większe niż w przypadku pełnosprawnej osoby.
Dean bardzo umiejętnie buduje napięcie i do samego końca zwodzi czytelnika podsuwając fałszywe, zwodnicze wskazówki co do postaci zabójcy. Sprawiło to, iż autorowi udało się mnie na samym końcu porządnie zaskoczyć.
Kolejnym plusem jest bardzo ciekawe nakreślenie bohaterów, postaci które zamieszkują w bardzo niewielkiej, odciętej w zasadzie od świata osadzie. Wszyscy oni są podejrzani. Co do każdego w pewnym momencie lektury nasuwają się podejrzenia, iż to może on (ona) jest zabójcą... A jak jest w rzeczywistości? Gwarantuję, iż będziecie zaskoczeni.
Wspaniale oddana duszna atmosfera osady, depresja zimy, mrok i groza błotnistych, nieprzeniknionych kniei. Do tego warto dodać niesamowicie poplątanie sieci kłamstw. Jest się w czym zgubić w trakcie lektury.
Martwa cisza to dobry, wpływający na wyobraźnię, ocierający się o klimat noir literacki debiut. Szczerze polecam. Oby więcej takich debiutanckich kryminałów.