Wydawnictwo Rebis, Moja ocena 5,5/6
Bohaterki książki siostry Raj, nowy kryminalny duet, takiego w literaturze jeszcze nie było. Doskonały kryminał, świetna książka, wyśmienita lektura.
Córka nieboszczyka to 1. tom kryminalnej serii. Jej bohaterami są właśnie przyrodnie siostry Raj, konserwatorka dzieł sztuki Tycjana i charakteryzatorka teatralna Angelina. Siostry są diametralnie od siebie różne, ale obie niebanalne, niezwykłe, wbijające się w pamięć. Trudno ich nie polubić.
Wszystko, co jest między nimi jest dziwne. Siostry poznają się dopiero na pogrzebie wspólnego ojca, który był bibliotekarzem w Pracowni Zbiorów Masońskich. Przyznacie, iż samo to brzmi niezwykle. Jeżeli dodamy do tego wyjątkowo ekscentryczną ciotkę (nawet nie potraficie sobie wyobrazić, jaka ona jest) która nie wierzy w naturalną śmierć brata, to mamy komplet kuriozalnej rodzinki. Ciotka podejrzewa wszystkich, dosłownie, nawet ogrodnika. Rozpoczyna się śledztwo, w którym przym wiodą siostry. Nie jest to jednak zwyczajne dochodzenie. W takiej rodzinie nic nie jest zwyczajne, przeciętne. Oj dzieje się, dzieje :) A czas nagli i to bardzo.
Są dwie sprawy, które w tej książce wysuwają się na plan pierwszy, werwa, ikra i pomysłowość z jaką autorka prowadzi narrację oraz ogrom wiedzy z zakresu historii sztuki. Jednak proszę się nie przerażać. Choć informacji dot. historii sztuki jest w książce sporo, to są one zaserwowane zjadliwie, niezwykle umiejętnie, w wyważonych proporcjach. Całej historii dodają one tylko smaczku. Do tego spora porcja wiedzy z zakresu ziołolecznictwa i ezoteryki.
Siostry Raj są niesamowite, indywidualistki, ekscentryczne, bardzo je polubiłam. Przytrafiają im się różne dziwaczne rzeczy. W ogóle cała książka to nagromadzenie kuriozalnych wpadek, przypadków, unikalnych i niesamowitych wydarzeń.
Całość może sprawiać wrażenie odrobinę przerysowanej, ale taki moim zdaniem był cel autorki. Taki też jest urok tej opowieści. Córka nieboszczyka to zdecydowanie dobra, dopracowana, lekka, ale i inteligentna lektura nie tylko na czas letniej kanikuły. Czyta sie wyśmienicie. Niecierpliwie czekam na 2. tom.
Dobra książka jest jak alkohol - też idzie do głowy. (Magdalena Samozwaniec)
Strony
- Strona główna
- Przeczytane w grudniu 2011r. i 2012r.
- Przeczytane w 2013r.
- Przeczytane w 2014 r.
- Przeczytane w 2015r.
- Przeczytane w 2016 r.
- Przeczytane w 2017 r.
- Przeczytane w 2018 r.
- Przeczytane w 2019 r.
- Przeczytane w 2020 r.
- Przeczytane w 2021 r.
- Przeczytane w 2022r.
- Przeczytane w 2023 roku
- Przeczytane w 2024 roku
Przeczytam, jeśli nadarzy się ku temu okazja. 😊
OdpowiedzUsuń