Fortuna i namiętność. Klątwa

Wydawnictwo Nasza Księgarnia, Moja ocena 5,5/6
Poprzedni cykl powieściowy autorki, Cukiernia pod Amorem, owszem podobał mi się, lecz zachwytu podobnego do tych na blogach i forach nie wzbudził. Ot doskonale napisana, lekka opowieść. Jeżeli chodzi o najnowsze dzieło Małgorzaty Gutowskiej-Adamczyk to sprawa ma się inaczej. Klątwa to po prostu doskonała, dopracowana w każdym calu, niezwykle wciągająca powieść. Niecierpliwie czekam na kolejny tom.
Akcja rozpoczyna się na Litwie w I połowie XVIII wieku. Jest to okres niezwykle niespokojny w Rzeczypospolitej. Kilka miesięcy temu zmarł król August II. Trwa walka o schedę po nim. Nakreślając niezwykle dokładnie i ciekawie historyczne tło, autorka snuje fascynującą opowieść. 
Klątwa, to coś znacznie więcej niż sugeruje to w opisie na okładce wydawca. Rozpoczynając lekturę spodziewałam się wciągającej lecz lekkiej historii z historią i miłością w tle. Dostałam za to dużo więcej. Autorka nie stroni od historii zarówno tej wielkiej opisującej perypetie w Rzeczypospolitej, jak i tej, która bezpośrednio dotyczy bohaterów. 
Obok świetnie ukazanej historii mamy bardzo dużo opisów ówczesnych strojów, obyczajów ot chociażby młodych panien wobec kawalerów, czy dzieci wobec rodziców. Sporo miejsca zajmują waśnie naszych rodaków, zarówno te na szczeblu ogólnokrajowym często kończące się zrywem z bronią w ręku, jak i ten o miedze, czy pędź ziemi. 
Wspaniale opisane są stroje i zajęcia dotyczące poszczególnych profesji. Ot chociażby taki majstersztyk, jak opis zakresu obowiązków ówczesnego kata.
Pierwsze, co rzuca się w oczy w trakcie lektury to doskonałe i niezwykle dokładne przygotowanie merytoryczne autorki. Widać, iż tło historyczne i wszystko, co z nim związane, co stanowi kwintesencję powieści zostało przygotowane w najdrobniejszym szczególe, a pisarka musiała zadać sobie sporo trudu, żeby wygrzebać co poniektóre smaki i smaczki. Dodatkowym atutem jest zastosowanie języka adekwatnego do czasu rozgrywania się opowieści. Widać, iż Gutowska-Adamczyk tworząc Klątwę siedziała bardzo mocno w epoce. Efekt całościowy jest świetny.
Na wielki plus zasługuje także szata graficzna książki. Strona edytorska doskonale dopasowała się do klimatu książki. 
Lektura Klątwy wciągnęła mnie od pierwszej strony. Od książki nie mogłam się oderwać. I ogromnie żałuję, że II tom ukaże się dopiero w przyszłym roku. W sumie może nie powinnam zaczynać lektury teraz. Może lepiej byłoby poczekać, aż oba tomy będę mieć w swoim ręku. Ale kto to wiedział, iż Klątwa okaże się tak doskonałą powieścią. Gorąco zachęcam do lektury.