Ghostman - Roger Hobbs

Wydawnictwo Rebis, Okładka miękka, 344 s., Moja ocena 5,5/6
Doskonały thriller, od lektury którego nie mogłam się oderwać. Trochę zwlekałam z lekturą tej pozycji. Nie lubię czytać książek, którymi wszyscy się zachwycają. A tak było z Ghostmanem. Kilka tygodni temu w blogosferze było o nim bardzo głośno. Byłam pewna, że wszystkie zachwyty na temat debiutanckiej książki Hobbsa są mocno przesadzone. A tu proszę, wielka niespodzianka.  
Nie będę streszczać fabuły książki, duża grupa osób już ją czytała, a kto nie czytał streszczenie znajdzie na innych blogach. Chciałabym za to napisać kilka słów o dwóch "ghostmanach" - tym tytułowym (człowieku) i o książce.
Główny bohater ma zaledwie 48 godz., żeby posprzątać po nieudanym napadzie na konwój pieniędzy, a tym samym spłacić stary dług. Ale czy tylko o to chodzi? Ghostman przekona się, że najbliższe 2 doby będą najniebezpieczniejszymi, a jednocześnie najdziwniejszymi w jego dotychczasowym życiu. A życie Ghostmana trudno uznać za standardowe, spokojne i miłe. To człowiek bez przeszłości, terażniejszości i przyszłości, bez rodziny, bez odcisków palców, za to po mistrzowsku załatwiający to czego załatwić się nie da.To od jego umiejętności zależy, czy policja złapie szybko tych, którzy np. napadli na bank, czy złapie ich póżniej, czy też nie złapie ich nigdy. Ghostman (człowiek) to bohater w starym dobrym stylu, łączący klasę z niebywale wysokimi umiejętnościami. Ogromne brawa dla autora za wspaniale wykreowaną postać.
Ghostman (książka) to doskonały, dopracowany w każdym calu thriller, który trzyma w napięciu do ostatniej strony. Doskonałe przenikanie się dwóch wątków, które prowadzi do mistrzowskiego zakończenia. Książka posiada wszystkie cechy bestselera: błyskawiczną akcję, niewykonalne zadanie, niebanalnego bohatera, doskonale skonstruowaną intrygę i zagadki, zagadki, zagadki...a wszystko to w otoczeniu kasyn, luksusu i wielkich pieniędzy. Nic więc dziwnego, że gdy autor pojawił się na Międzynarodowych Targach Książki we Frankfurcie i zaczął promować swoją debiutancką powieść, odniósł błyskawiczny sukces.
Przy tej lekturze nie da się nudzić, nie da się od niej oderwać. Gdy już zaczniecie czytać książkę, przepadliście. Każdego, kto jeszcze nie miał okazji poznać Ghostmana gorąco zachęcam do lektury.
Młody autor (rocznik 1988) poradził sobie z debiutem doskonale. Mam nadzieję, że nie spocznie na laurach i następne jego literackie dzieło będzie co najmniej tak dobre, jak Ghostman.