Velazquez w Wiedniu...

Diego Rodríguez de Silva y Velázquez hiszpański malarz, przedstawiciel baroku, portrecista, nadworny malarz króla Filipa IV. Obok van Dycka i Rembrandta był najwybitniejszym portrecistą XVII wieku. Malował też obrazy religijne i mitologiczne, a także sceny rodzajowe. Velázquez zasłynął przede wszystkim jako twórca portretów hiszpańskich infantów i infantek z rodu Habsburgów

Muzeum Historii Sztuki w Wiedniu poświęca Diego Velázquezowi wystawę specjalną. Jest to pierwszy taki projekt w kraju niemieckojęzycznym.

Już jako 24 letni młodzieniec stał się nadwornym malarzem króla Filipa IV. Dzięki bliskim dynastycznym i politycznym związkom między rodami Habsburgów w Wiedniu i w Madrycie w XVII wieku Muzeum Historii Sztuki posiada imponujący zbiór portretów wykonanych przez Velázqueza. Dzięki wypożyczeniu dzieł z Prado w Madrycie, National Gallery w Londynie, Museum of Fine Arts w Bostonie i wielu innych renomowanych muzeów, udało się zebrać w jednym miejscu pokaźny zbiór dzieł hiszpańskiego malarza.
Velázquez był nie tylko portrecistą. We wczesnym etapie twórczości malował sceny kuchenne i wydarzenia historyczne. W swojej technice malarskiej, inspirowanej Tycjanem i El Greco, charakteryzującej się swobodnymi pociągnięciami pędzla i wyrafinowanym doborem palety barw, wyróżniał się wśród współczesnych malarzy. Malarz zasłynął jednakże obrazami, których tematem był człowiek, świat i wątki historyczne. W XIX i XX wieku jego twórczością inspirowali się tacy twórcy, jak Francisco de Goya, Pablo Picasso, Francis Bacon i Salvador Dalí.
Do najważniejszych pozycji wystawy zalicza się leżący akt kobiety ujęty z tyłu, „Wenus z lustrem” oraz obraz królewskiego brata Don Carlosa, uznawany za najwspanialszy w czasach nowożytnych portret całej postaci.

Wystawa trwa od dzisiaj do 15 lutego 2015 roku.

Strona wystawy (klik). 
Oj dzieje się w Wiedniu, dzieje. Od ub. tygodnia Monet, teraz Velazquez. 
Ostatnio któryś z dziennikarzy policzył imprezy, jakie miały miejsce w mieście w ub. roku i wg. jego danych, gdyby chciało się uczestniczyć tylko w 1 imprezie dziennie, nie starczyłoby w roku czasu na wzięcie udziału we wszystkich. Tyle ma do zaoferowania stolica Austrii.