Na co poluję w II połowie maja...

I tom czytałam, był świetny. Koniecznie muszę zdobyć tom II szwedzkiej trylogii Oblicza Victorii Bergman! 
Detektyw Jeanette Kihlberg musi przerwać śledztwo w sprawie zamordowanego chłopca imigranta, kiedy ginie wpływowy sztokholmski biznesmen. Zbrodnia ta nosi znamiona rytuału, a wiele wskazuje na to, że mógł to być również akt zemsty. Policja prosi o pomoc w przygotowaniu portretu psychologicznego sprawcy psycholog Sofię Zetterlund. Jeanette nie zaprzestaje pracy przy starym dochodzeniu i poszukiwań zaginionej Viktorii Bergmann. Ślady prowadzą do ekskluzywnej szkoły z internatem w Sigtunie, do Danii oraz wydarzeń z dalekiej przeszłości. "Inteligentna, wciągająca rozrywka najwyższych lotów. Nie bez powodu bywa porównywana do trylogii  Millenium Stiega Larssona. Z tą różnicą, że tam, gdzie Larsson snuje klasyczną opowieść o zmaganiach dobra ze złem, autorzy znani jako Erik Axl Sund bez ogródek wbijają nóż głęboko w serce czytelnika". Kristianstadsbladet (Szwecja) "Zakończenie jest zupełnie zaskakujące, do tego autorzy serwują sporą dawkę niepewności. Z niecierpliwością czekamy na kolejny tom". VN Detective; Thriller Guide (Holandia) "Autorzy wodzą czytelnika za nos ciągłymi zwrotami akcji. Główne bohaterki gubią się, plączą, brną w ślepe zaułki, a czytelnik przekonuje się, jak krzywdy z dzieciństwa mogą zniszczyć człowieka". Helsingor Dagblad (Dania)

"Pielgrzym" to kryptonim człowieka, który oficjalnie nie istnieje. Dawniej dowodził tajnym wydziałem wewnętrznym amerykańskiego wywiadu. Zanim wycofał się ze służby i zniknął, zawarł swe zawodowe doświadczenie w niezrównanej książce na temat technik śledczych. Nie przewidział jednak, że posłuży ona jako podręcznik mordercy...
Młoda kobieta zamordowana w podrzędnym hotelu na Manhattanie.
Mężczyzna publicznie ścięty w Arabii Saudyjskiej.
Oczy skradzione żywemu człowiekowi pracującemu w tajnym syryjskim laboratorium badawczym. Dymiące ludzkie szczątki na zboczu góry w Hindukuszu.
Spisek, którego sednem jest przerażająca zbrodnia przeciwko ludzkości.
Jedna nić, która łączy wszystkie te sprawy.
Jeden człowiek, który podejmie wyzwanie. Pielgrzym.

Czytałam Wyspę tej autorki, świetna.
Dzieje Salonik od pożaru, który zniszczył niemal całe miasto w 1917 roku, do teraźniejszości.
Na tle tych wydarzeń toczy się życie pary głównych bohaterów powieści, Kateriny Sarafoglu i Dimitrisa Komninosa. Wspaniała opowieść o przyjaźni i miłości, które trwają na przekór katastrofom i historycznym zawirowaniom.

Cztery katastrofy. Troje ocalonych. Przesłanie, które zmieni losy świata.

Czarny czwartek. Dzień, którego nie sposób zapomnieć. Dzień, w którym niemal równocześnie w czterech miejscach na świecie dochodzi do katastrof wielkich samolotów pasażerskich. Giną setki ludzi, przeżywa tylko czworo. Jedną z nich jest Pamela May Donald. Leżąc w pogorzelisku, wśród poskręcanych fragmentów kadłuba i zmasakrowanych szczątków współpasażerów, nagrywa na komórkę wiadomość, która wstrząśnie światem. Wkrótce potem umiera.
Zostaje ich tylko troje. To dzieci, jakimś cudem prawie niedraśnięte, co nie znaczy, że niezmienione. Wokół nich i z nimi zaczynają się dziać dziwne rzeczy. Nie uchodzi to uwagi religijnych fanatyków na całym świecie. Pojawiają się domysły, podejrzenia i teorie. Niektóre intrygujące, inne fantastyczne, jeszcze inne groźne. Wreszcie komuś przychodzi do głowy myśl, że musi być jeszcze jeden ocalony. Jeszcze jedno cudowne dziecko. Rozpoczynają się poszukiwania, a raczej polowanie.
I wtedy świat zmienia się do końca.

Nowa powieść popularnej angielskiej pisarki, autorki min. powieści „Wrześniowe dziewczynki”, „Wędrówka Marty”, „Matka Pearl” i „Nic nie trwa wiecznie”. Przejmująca opowieść o wojnie, macierzyństwie i trudnych wyborach.
Rok 1944. Nastoletnia Flora Knox rozkoszuje się pięknym wiosennym porankiem na stacji kolejowej w Szwajcarii. Niespodziewanie widzi zbliżający się pociąg do przewożenia bydła i słyszy dobiegające z niego błagania i jęki. Gdy przerażona podbiega do z wolna toczącego się przez stację pociągu, jedna z pasażerek wypycha przez szparę między deskami wagonu zawiniątko, rozpaczliwie szepcząc: „Zabierz go. Ma na imię Simon”. Pociąg

odjeżdża, a Flora zostaje na peronie sama z maleńkim chłopcem. Chociaż wszystko wokół niej wygląda tak jak chwilę wcześniej, dla Flory nic już nie będzie takie samo...