Jedno uderzenie serca - Michael Palmer

Wydawnictwo Albatros, Okładka miękka, Moja ocena 5-/6
Bardzo lubię thrillery medyczne, lubię też prozę Michaela Palmera. 
Klasyczny thriller medyczny kojarzy się z nieznaną chorobą, tajemniczym wirusem, grożną zawartością w  strzykawce. Jednak wszystko idzie z postępem, także ten typ powieści. Taki postęp dokonuje się właśnie na kartach Jednego uderzenia serca.
Głównym bohaterem jest wirus WRX3883. Jest to najgrożniejszy wirus na świecie, znany tylko niewielkiej garstce rządzących w USA. Wirus ten zostaje wypuszczony w powietrze w trakcie uroczystości rozpoczynającej drugą kadencję prezydenta USA Jamesa Allaire`a. Na takiej uroczystości są najważniejsi z ważnych. Co chcą uzyskać zamachowcy poprzez dokonanie takiego ataku? Kim są? Świadomy śmiertelnego zagrożenia prezydent zarządza natychmiastową przymusową kwarantannę kilkuset znajdujących się w budynku osób, włącznie z nim samym oraz niemal wszystkimi członkami sukcesji prezydenckiej, w tym wiceprezydentem, przewodniczącym Senatu, sekretarzem stanu, obrony i skarbu. Każdy próbujący opuścić siedzibę amerykańskiego Kongresu ma zostać zastrzelony na miejscu, a jego ciało spalone. Szybko się okazuje, iż za atakiem stoi tajemnicza grupa Genesis. W jej skład wchodzą nieuchwytni terroryści. Jak na razie nie wysuwają oni żadnych żądań. Dziwne. Broń biologiczna, której użyli jest niezwykle grożna. Podobnie jak fakt, iż nie wiadomo kim terroryści są. Co do tego nikt nie ma żadnych, nawet najmniejszych przypuszczeń. Sytuacja staje się coraz bardziej dramatyczna. Zakażenie wirusem kończy się śmiercią w potwornych męczarniach już po kilkunastu dniach, a pierwsze oznaki agonii występują już po kilku godzinach. 
Tylko jeden człowiek może ocalić życie zarażonych. Jest nim wybitny wirusolog Griffin Rhodes, który na rozkaz prezydenta został jakiś czas temu wtrącony do więzienia o zaostrzonym rygorze za rzekomą próbę kradzieży wirusa. W zamian za obietnicę odzyskania wolności Rhodes zgadza się pomóc w stworzeniu szczepionki. Zaczyna się wyścig z czasem. Rodzą się dodatkowe problemy. Okazuje się, iż w rządzie USA jest  kret, czyli szpieg informujący terrorystów o tym co się dzieje w odciętym od świata budynku, o każdym kroku prezydenta. Szybko okazuje się, że to dopiero początek koszmaru. 
Napisałam na początku, iż Palmer poszedł z duchem czasu. Jego super bohater nie biega już w lekarskim fartuchu, nie podaje antidotum w strzykawce, nie walczy wręcz z terrorystami. Wróg, z którym walczą ofiary także jest super nowoczesny. To nie jakaś tam ebola, to coś znacznie grożniejszego. Mimo tych zmian, książkę czyta się dobrze. Szczegółów politycznych i medycznych jest tak w sam raz. Nie ma epatowania trudnym słownictwem, czy niezrozumiałymi pojęciami. Bardzo ciekawie ukazane są zmiany zachodzące w bohaterach, którzy wraz z upływem czasu uzmysławiają sobie, że śmierć jest coraz bliżej.Strach, wręcz przerażenie, tak to Palmer doskonale ukazał. Równie ciekawie pokazane są żądze. Przede wszystkim żądza władzy, a co za tym idzie wielkich pieniędzy. O nią walczą najważniejsze osoby w państwie, wbrew zdrowemu rozsądkowi nakazującemu wspólne zjednoczenie sił i dążenie do pokonania zagrożenia. 
Thriller niestety bardzo realny. Broń biologiczna jest coraz groźniejsza i coraz trudniej zapobiec jej użyciu przez ekstremistów. 
Nie jest to książka dla wszystkich. Nie każdy lubi thrillery medyczne z silnym wątkiem politycznym i dosyć powolną akcję. Jednak ja jestem lekturą bardzo usatysfakcjonowana. 
Zachęcam do sięgnięcia po książkę.