Co się wydarzyło 24 maja...

Jak zwykle wybór czysto subiektywny, historyczny i "w pigułce"...

Dzisiaj przypada rocznica urodzin Germanika.
Właściwie - Gaius Claudius Drusus Caesar Germanicus ur. się w 15r. p.n.e., a zmarł w 19r. Był bratankiem cesarza Tyberiusza, ojcicem cesarza Kaliguli (żaden powód do domy), bratem Klaudiusza. Poślubił wnuczkę Oktawiana Augusta, Agryppinę.
Germanik otrzymał bardzo dobre wykształcenie, jego nauczycielami byli najwięksi twórcy i myśliciele w ówczesnym świecie. Był uzdolniony językowo (nauczył się biegle kilku języków). Jego pasją były także historia oraz wojskowość.  Był bardzo dobrym wojownikiem, dlatego też sukcesy jakie odnosił były znaczne. Był uważany za wybitnego wodza i był lubiany przez legionistów. 
W 5 r. Germanik ożenił się z Agrypiną Starszą. Mieli dziewięcioro dzieci, z czego: troje zmarło zaraz po urodzeniu  Przeżyła szóstka; trzy córki: Agrypina, Druzylla i Liwilla oraz trzech synów: Nero, Druzus i Gajusz Cezar (Kaligula). 
W 12 r. Germanik został konsulem i otrzymał pod swoją komendę wszystkie legiony w Galii. W 13 r. został naczelnym wodzem legionów nadreńskich, gdzie zyskał sobie ogromną popularność, jako genialny i wyrozumiały wódz.
Nieoczekiwana śmierć siedemdziesięcioletniego cesarza Augusta oraz wejście na tron niepopularnego wśród ludu Tyberiusza wywołała zamieszki w wojsku Germanika w Germanii. Żołnierze niechętni władzy Tyberiusza obwołali Germanika cesarzem. Ten jednak odrzucił proponowany tytuł akceptując wolę Augusta. Wybuchł bunt, który zdolnemu strategowi, jakim był Germanik, udało się stłumić. W podzięce za to został mianowany głównodowodzącym armii Renu. 
Na przełomie 15 i 16 r. przedsięwziął dwie wyprawy przeciwko Germanom. Obie zakończone olbrzymim sukcesem. Odnalazł m.in. i pogrzebał szczątki trzech legionów po słynnej masakrze w Lesie Teutoburskim w 9 r. 
Germanik z każdym rokiem staje się coraz bardziej popularnym wodzem. Tyberiusz, zazdrosny o jego popularność i rosnąca władzę, odwołuje Germanika z zajmowanego stanowiska, a na jego miejsce powołuje  Gneusza Pizona. Pizon prześladuje Germanika, spiskuje przeciwko niemu.
Niespodziewanie Germanik choruje. Uznaje się, że przyczyną tak nagłej zmiany stanu zdrowia była trucizna podana mu w jakiś sposób przez Pizona oraz praktyki magiczne mające mu przynieść nieszczęście. Badacze nie wykluczają, że za zamachem stał sam cesarz Tyberiusz, zaniepokojony samowolą oraz popularnością młodego wodza. 
Źródła:
Germanik Juliusz Cezar, Aratea, UAM 2010, Wstęp: Elżbieta Bielecka, s. 22 - 27.