Niebieski ptak- Piotr Wojasz

Wydawnictwo Videograf Oprawa miękka, 414 s., Moja ocena 6/6

Pełna pikanterii i siarczystego poczucia humoru opowieść o życiu ludzi "z miasta". Osadzone w realiach lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych wspomnienia "cinkciarza" i "spekulanta" po mistrzowsku oddają absurdy peerelowskiej rzeczywistości. Niepozbawiona sentymentu podróż w lata młodości autora przesycona jest gęstą atmosferą hotelowych barów, podejrzanych biznesów prowadzonych na obrzeżach prawa, szybko nawiązywanych romansów. Pełna pikantnych opisów miłosnych podbojów i nocnego życia w najbardziej luksusowych kurortach tamtych lat, powieść nawiązuje klimatem do kultowych filmów współczesnego polskiego kina, jak Wielki Szu czy Sztos.

Książka jest napisana, jako biografia, a raczej autobiografia. Opisuje życie jednego z tzw. niebieskich ptaków, cinkciarzy, którzy rozwinęli skrzydła w okresie PRLu. Bohatera poznajemy w latach 50. gdy chodzi do szkoły, póżniej "idziemy" z nim do wojska i rozpoczynamy bardzo obiecującą i prężnie rozwijającą się karierę tytułowego niebieskiego ptaka. 

Młodość bohatera to okres wszystkich możliwych do wyobrażenia sobie w tamtym okresie  przyjemności, wręcz rozkoszy. Tuż po zakończeniu służby w Marynarce Wojennej, cinkciarska kariera  bohatera nabiera tempa. Posiadając niezbędne kontakty , dostaje się do elity. Na przekór krajowemu kryzysowi, jego interesy kwitną. Nasz niebieski ptak szpanuje (jakbyśmy to nazwali) na terenie różnych uzdrowisk. Drogie hotele, nocne przygody, przekręty, piękne kobiety będące jednocześnie przedstawicielkami najstarszego zawodu świata- wszystko to należy do codziennego życia naszego bohatera."Niebieski ptak, to taka swoista sentymentalna podróż, zaglądamy do życia człowieka, który się nie bal, człowieka, który potrafił z życia czerpać pełnymi wprost garściami. Książka jest napisana łatwym i prostym językiem, okraszona wieloma anegdotami i wręcz niewyobrażalnymi przykładami absurdu, które w ówczesnej Polsce były na porządku dziennym. 

Książkę czytałam ze wzruszeniem, ponieważ część akcji działa się w okresie mojego dzieciństwa i doskonale pamiętam panów stojących przed PEWEXem i po cichu rzucane hasło "change money".

Ponieważ lata 70. to okres mojej edukacji przedszkolnej, nie wszystko dobrze pamiętam (ale kartki, bony i cinkciarzy pamiętam:) ) wiele faktów mogłam sobie przypomnieć. Kilkakrotnie w czasie lektury dzwoniłam do rodziców z pytaniem, czy tak rzeczywiście było. 

Niebieski ptak to również swoiste żródło informacji, dla osób, które nie pamiętają bądż nie znają tamtego okresu, lub znają go z zupełnie innej strony. Gorąco polecam książkę Piotra Wojasza. 

Czytałam kilka recenzji omawianej książki i spotkałam się z zarzutami, że jest wulgarna, że język nie taki... Trzeba pamiętać, ze to biografia cinkciarza, czyli osoby z półświatka, a nie dzieło wybitnego noblisty. Życie cinkciarza, niebieskiego ptaka nie było życiem pensjonariuszki z pensji dla uzdolnionych panien, tylko było takie, jak opisuje je autor. A, że opisuje je bardzo realistycznie, to wydaje mi się, że jest ogromna zaleta książki.
Bardzo ciekawa jest okładka, tu gorące brawa należą się grafikom. 

Aha- książkę polecam dorosłym -część opisów jest bardzo szczera i dosadna.