Polska Piastów - Paweł Jasienica

 

Wydawnictwo MG,Moja ocena 6/6
Polska Piastów to chyba najsłynniejsza opowieść, esej, trudno jednoznacznie to nazwać, dot. i tak szeroko traktujący o Piastach w Polsce, o tym, jak rządzili, co robili, co z tego wynikało. Pamiętam, gdy będąc w liceum po raz pierwszy przeczytałam Polskę Piastów. Pochłonęła mnie bez reszty już od pierwszych stron.
Wiem, że wiele kolejnych pokoleń zachwyca się tym dziełem. Trudno nawet stwierdzić co jest tego powodem Być może lekki styl Jasienicy, jego odejście do tematu, tak dalekie od nudnych często lekcji historii. To po prostu historia dostępna dla każdego.
Polska Piastów sprawia, iż człowiek zatraca się w lekturze, czuje się jakby siedział przy kominku i słuchał niesamowitej opowieści. Przynajmniej ja miałam i mam nadal (mimo upływu lat) takie odczucia.
Nie istotne, że książek traktujących o Piastach powstało na przestrzeni lat całkiem sporo. Jasienica to Jasienica i tyle, klasa sama w sobie.
Sam autor znał (że tak się wyrażę) swoje miejsce w szeregu. Nigdy nie uważał swojej książki za dzieło naukowe. Sam tak pisał: Książki, które piszę, nie roszczą sobie żadnych pretensji do rangi dzieł naukowych, nie są podręcznikami ani popularyzacją nauki. To są zwyczajne eseje. Esejowi przysługują te same prawa, którymi się cieszy dramat, poezja czy powieść.
Dzięki takiemu podejściu powstała wspaniała opowieść, w którą zdecydowanie warto się zagłębić.
Ta książka to perełka, którą wręcz trzeba przeczytać. Doskonałe charakterystyki kolejnych władców, opisy czasów Władysława Łokietka, Bolesława Chrobrego i Kazimierza Wielkiego, historie nieudolnego Hermana, działania Kazimierza Odnowiciela, śląska odnoga Piastów. Coś cudownego. Długo można by wyliczać. Do tego wzmianki o gospodarstwie, o kształtowaniu się średniowiecznego państwa feudalnego, o obyczajach itd. Zalety, wady, bolączki, smutki i radości kolejnych władców i ich poddanych.
Autor wiele opisuje, całość faszeruje wspaniałymi anegdotami, snuje opowieść barwną, czasami odrobinę sardoniczną, cudowną. I co istotne, o niczym nie zapomina, nic mu nie umyka, wszystko doprowadza do końca. Polecam. Cudowna książka, która zachwyci nawet przeciwników historii.