1794

Wydawnictwo Sonia Draga, Moja ocena 6/6
Rewelacyjny 2. tom wspaniałej trylogii Bellman Noir. Kolejny raz fantastyczna, wyjątkowa lektura i kolejny raz mój zachwyt.
1. tom trylogii, 1793 wprawił mnie w zachwyt. 1794 potwierdza tylko teorię, że Niklas Natt och Dag świetnie pisze.
Ponownie autor zabiera nas do Sztokholmu końca XVIII wieku. Miasto pełne brudu (dosłownie iw przenośni), zbrodni, wynaturzeń, nędzy, ale i bogactwa. Plastyka, fenomenalne opisy realiów w Sztokholmie w tytułowym 1794 roku są niesamowite.
XVIII-wieczna kraina pełna brudu, przemocy, mroku, obłudy, grzechu...taki Dickens w sztokholmskim wydaniu. U angielskiego pisarza też jest taka charakterystyczna, brudna, okropna atmosfera z tym, że Londynu. W 1794 mamy Sztokholm wraz z okolicami, genialnie nakreślony, mistrzowsko i niezwykle plastycznie oddany. W trakcie lektury miałam ochotę kilkakrotnie się umyć, wyszorować, tak porządnie. Smród sztokholmskich rynsztoków czuć na odległość. Miałam wrażenie, jakby brud XVIII wieku mnie oblepiał.
W tym mieście dobrze żyje się tylko bardzo zamożnym, a co za tym idzie niesłychanie wpływowym. Stać ich na wszystko. Mogą robić co chcą, ale do czasu. Większość społeczeństwa to jednak osoby biedne żeby nie napisać nędzarze i wyrzutki społeczne. Im żyje się zdecydowanie gorzej, a ich nędza, śmiercią nikt się nie przejmuje.
Skrzywdzone postaci nędzarzy budą na równi litość, ale i ogromne brzydzenie tak wszystko jest realnie przedstawione. Brud, nędza, zło, wynaturzenie zdają się czytelnika oblepiać.
Genialnie oddani bohaterowie. Do tego zręczne wplecenie w fabułę autentycznych, historycznych postaci.
Na sam koniec na długo pozostające z czytelnikiem moralne rozważania. Nie potrafię przestać myśleć o walce dobra ze złem, o wyższości prawa nad zbrodnią i cwaniactwem, o tym, jak złudna, zła, trudna i pogmatwana bywa ludzka natura.
Gorąco zachęcam do lektury obu tomów serii. Naprawdę warto. I niecierpliwie czekam na kolejny tom. 

Recenzja 1793 (klik)