Bardzo poruszająca historia o 40-letniej Idze, która dorastając w toksycznym domu ucieka z niego wprost w ramiona męża-kata. Po traumatycznym dzieciństwie, równie złym i gorzkim małżeństwie Iga znajduje w sobie wystarczająco dużo siły żeby się rozwieść. Czy to będzie początek nowego, lepszego życia? Czy Iga potrafi jeszcze komukolwiek zaufać? Czy potrafi odsunąć od siebie uprzedzenia i lęk?
Jak potoczą się losy tej wrażliwej i tak bardzo mocno doświadczonej przez życie kobiety? Odpowiedż na te i wiele innych pytań znajdziemy w tej bardzo poruszającej i ciekawej historii.
Nie ukrywam, podchodziłam do lektury bardzo sceptycznie. To moje pierwsze spotkanie z prozą Agaty Bizuk, a bardzo ładna, ale jednak taka eteryczna okładka zapowiada raczej coś na kształt romansu, a nie tak poruszającą i potrzebną powieść.
Bazując na dosyć znanym, wyeksploatowanym zdawałoby się schemacie, pisarka ukazała coś więcej. Jej książka porusza, gra na emocjach i sprawia, iż wiele z nas przemyśli pewne sprawy, nad wieloma się zastanowi, a te mające nawet średnio udane życie uwierzą jak mają dobrze.
Często nie zdajemy sobie sprawy, że ktoś obok, ktoś z bliskich osób przechodzi piekło w domu, ze ktoś się nad nim znęca, że taka osoba potrzebuje pomocy, wyciągniętej ręki. Czasami warto zatrzymać się na chwilę, rozejrzeć, pomóc.
Autorka ukazuje także, jak wielkie znaczenie dla dorosłego życia ma dzieciństwo. Osoby z trudnego, toksycznego, przemocowego domu, trudnej rodziny często nie potrafią normalnie funkcjonować, stworzyć normalnego związku, prawdziwych relacji z innym człowiekiem.
Ludzka psychika jest jednak bardzo delikatna i krucha.
Bizuk świetnie wszystko ukazuje, prowadzi nas od jednego wydarzenia w życiu Igi do kolejnego i mistrzowsko gra na naszych emocjach. Książkę czyta się wyśmienicie w duchu mocno kibicując bohaterce.
Figurka z porcelany to bardzo potrzebna, ważna i mądra opowieść o braku wiary w siebie, o bólu i cierpieniu i o pokonywaniu własnych demonów. Polecam.
Z całego serca polecam wszystkim lekturę tej książki Poprzez jej napisanie, autorka chce zedrzeć zasłonę milczenia osnutą wokół koszmaru przemocy domowej.
OdpowiedzUsuńTo Ty mnie zachęciłaś do lektury tej książki :)
Usuń