Wydawnictwo Czarne, Ocena 6/6
Recenzja mojego męża.
Telegram konsula Blooda, to pierwsza szczegółowa analiza zaangażowania Stanów
Zjednoczonych w konflikt między Pakistanem Zachodnim a Wschodnim w 1971
roku, w rezultacie którego kilkaset tysięcy Bengalczyków straciło życie,
a około 10 milionów musiało ratować się ucieczką do Indii.
Tytułowy konsul Blood, to właściwie Archer Blood, konsul generalny USA w Dhace, sumienny, pracowity, spokojny człowiek, który chciał porządnie wykonywać swoją pracę, a przed którym życie i zawirowania historyczno-polityczne postawiły nie lada wyzwanie.
W nocy z 25 na 26 marca 1971 roku armia pakistańska rozpoczęła bezlitosna rozprawę z Bengalczykami na całym terenie ówczesnego Pakistanu Wschodniego (dzisiejsze tereny Bangladeszu). W okolicy konsulatu USA zastrzelono tej nocy wiele tysięcy osób, wiele spalono żywcem. Blood większość z tych okropieństw widział i nie potrafił się z nimi pogodzić. Wielu zabitych było jego znajomymi. Blood postanowi sprawozdanie z tego koszmaru przekazać do Waszyngtonu. Opisał i udokumentował ogrom bengalskiej rzezi.
Szokuje ogrom dokonanej na bengalskiej ludności masakry, szokują opisy Blooda, niezwykle szczegółowe, drobiazgowe, relacjonujące wszystko z laboratoryjna wręcz precyzją. Zdumiewa, zastanawia także to, co wydarzyło się po wysłaniu sprawozdania do Waszyngtonu. Blood był pewien, na 100% pewien (wszak w cywilizowanym świecie jakieś normy obowiązują), iż USA pomogą mordowanej ludności, podejmą kroki w celu zaprowadzenia ładu, pokoju, porządku w Pakistanie Wschodnim. Konsul nie zdawał sobie jednak sprawy z tego, iż USA sprzymierzyły się z zabójcami, aktywnie i świadomie wspierały morderczy reźim dokonywane zbrodnie na bengalskiej ludności.
Okrucieństwo, o którym pisze Bass było i jest niezwykłe. Historycy, osoby badające zbrodnie na ludzkości szacują je na poziomie zbrodni w Rwandzie.
Opierając
się na wcześniej nieznanych taśmach z Białego Domu, niedawno
odtajnionych dokumentach i własnym rozległym dziennikarskim śledztwie,
Gary Bass autor niniejszej książki odkrywa zdumiewające fakty na temat kontrowersyjnej polityki
zagranicznej USA epoki Richarda Nixona i Henry’ego Kissingera.
Zachęcam do lektury tej niezwykłej, poruszającej, tak potrzebnej książki.
Książka znalazła się w finale Nagrody Pulitzera w kategorii
literatura faktu, otrzymała m.in. Nagrodę im. Lionela Gelbera, Nagrodę
Literacką im. Arthura Rossa, Nagrodę Literacką im. Roberta H. Ferrella
oraz Nagrodę Literacką im. Bernarda Schwartza przyznawaną przez
Towarzystwo Azjatyckie w Nowym Jorku. Została też uznana za jedną
z najlepszych książek roku przez „The Economist”, „Financial Times”,
„The New Republic”, „The Washington Post”, „Kirkus Reviews” oraz „The
New York Times”.
Za książkę dziękuję Księgarni Internetowej Platon (klik)
Ten komentarz został usunięty przez administratora bloga.
OdpowiedzUsuń