Ambitna chciałam być..czyli jakim klasykom nie dałam rady...

Jest całkiem sporo dzieł literackich (powiedzmy tego większego kalibru), które pokonały mnie. No nie dałam rady przeczytać i już. I nie chodzi mi tutaj o jakieś nędznawe czytadła, na które szkoda czasu, ale o literaturę określaną przez duże L.
Jednym z takich dziel był..hehe..Ulisses. Konia z rzędem temu, kto przeczytał, zrozumiał i naprawdę!!! się zachwycił. Joyce nie stanie się jednak moim ulubionym pisarzem, ale..jakiś czas temu postanowiłam dać autorowi jeszcze jedną szansę. Sięgnęłam po...tadam...o to to dzieło widoczne po prawo. Jakim cudem myśmy to kupili, nie potrafię sobie przypomnieć. Chyba silą rozpędu przywieźliśmy książkę do Wiednia.
Otworzyłam i załamałam się...aż wam zacytuję...

Ależ, wre to wre Blank­de­blank, bóg każ­dej ma­chi­ny, ka­mień na­tom­ny z Barn­sta­ple, po­przez mor­ty­sek­cję czy wi­wi­szy­cie, w roz­bi­ciu czy po nowym zło­że­niu, jak izaak ja­cqu­emin mau­ro­mor­mo mi­le­zny, jak wy­tłu­ma­czo­ny być może, mor­blo­że? Czy wy­szedł za przy­kład zgod­nie z de­ogno­zą tych co psie­czu­li go spoza muru morza gdzie Rurie, Tho­ath i Cle­aver, trój­ca sil­nych swe­no­har­ców Orion Or­gia­stów, Me­ere­schal Mac­Mu­hun tenże, Ipse dad­den, ile razy ile czy­nio­nych eks­tre­mów na po­czet na­sze­go co śred­nie­go, co każ­de­mu mo­gło­by się przy­da­rzyć, naj­brut­niej­szy wasz le­oman i prin­cen­niej­szy wo­jow­nik na­szej ar­chi­dia­ko­nii, czy może skle­pio­ny z kraw­ków Klio, któ­rym kro­ni­karz kwiet­no­ści ry­cer­stwa nie się wie­rzy chy­ba­by mógł sul­pić już na nich sa­mo­ócz, an­te­żyt­nych lep z przy­tom­no­ścią, hol czło­wie­czej eg­zy­sten­cji, któ­rzy łą­czy­li się, łączą i od­no­wy złą­czą jako Jan, jako Po­li­karp, oko ja, oko-w-oto świad­ko­wie ja­ocz­ni i Paddy Pal­mer, w czas gdy mnisi sprze­da­ją cis łucz­ni­kom albo woda ist­nie­nia lawą pły­nie rybią drogą życia, od dra­gro­dy Sary w most swar sie­bie pod przed­but­t­stat­ni śmiech Iza­aka, z min­ne­tr­wo­gą jej se­plę­trza na jęko mo­no­lot we­wstręt­ny? Czy to Per­ri­chon i Ba­stien­ne czy cięż­ki Humph i lekka Nan Ri­cqu­era­cqbrim­bil­ly­ji­cqu­ey­jo­cqjo­li­cass? Siej mó­wisz, dul­l­ci­sa­mi­ca? A i aa ab ad abu abiad. Bab­bel man dub na rów łez.

Serio!!!! To tylko fragment, kolejne strony są w tym samym stylu. Jest to podobno (jak wyszperałam w sieci) ostatnie wielkie dzieło Joyce'a, nad którym pracował ponad 15lat. Nic dziwnego, że tak długo ten utwór tworzył. I nie bez kozery podobno sam Joyce twierdził, że jego czytelnik powinien cierpieć na chroniczną bezsenność:) W sieci znalazłam stwierdzenie, iż ten ostatni utwór pisarza to wspaniała, metafizyczna podróż w głąb duszy. Może...ale ja chyba wypadam z takiej podróży.

Znalazłam wersję angielską w sieci...cytuję...

Howth Ca­stle and Envi­rons.
Sir Tri­stram, vio­ler d’amo­res, fr’over the short sea, had pas­sen-
core re­ar­ri­ved from North Ar­mo­ri­ca on this side the scrag­gy
isth­mus of Eu­ro­pe Minor to wiel­der­fi­ght his pe­ni­so­la­te war: nor
had top­sa­wy­er’s rocks by the stre­am Oco­nee exag­ge­ra­ted them­sel­se
to Lau­rens Co­un­ty’s gor­gios while they went do­ublin their mum­per
all the time: nor avo­ice from afire bel­low­sed mishe mishe to
tau­ftauf thu­art­pe­atrick: not yet, tho­ugh ve­nis­so­on after, had a
kid­scad but­ten­ded a bland old isaac: not yet, tho­ugh all’s fair in
va­nes­sy, were sosie se­sthers wroth with twone na­than­djoe. Rot a
peck of pa’s malt had Jhem or Shen bre­wed by arc­li­ght and rory
end to the reg­gin­brow was to be seen ring­so­me on the aqu­afa­ce.
The fall (ba­ba­ba­dal­gha­ra­gh­ta­kam­mi­nar­ron­n­kon­n­bron­n­ton­ner-

Jakim pozycjom z klasyki jeszcze nie dałam rady...Targowisku próżności Thackerey, Popiołom mimo, iż pozostałe utwory Żeromskiego lubię, Pan Tadeusz mnie nie wciągnął, ale to chyba z racji faktu, iż za wcześnie (bodajże  w 7. klasie szkoły podstawowej) czytałam. Do pana Tadeusza wrócę za jakiś czas.

Macie też takie literackie kwiatki, którym (mimo, iż zaliczają się do klasyki) nie daliście rady?

Aha, ambicja względem rzuconych w kąt klasyków, na razie mi przeszła.