Czterdzieści zasad miłości - Elif Shafak

Wydawnictwo Literackie, Okładka twarda, 406 s., Moja ocena 5,5/6
Jednym zdaniem...doskonałe, mądre czytadło na bardzo wysokim poziomie z magią Bliskiego Wschodu i minionych wieków w tle:)
Ale po kolei...
Bohaterką jest na oko ok. 42-45-letnia, zmęczona codziennym domowym kieratem, matka dzieciom Ella Rubinstein. Według opinii otoczenia i rodziny kobieta nie ma na co narzekać, dzieci dorosłe nie sprawiające problemów, dostatnie życie u boku tego samego mężczyzny...czego chcieć więcej...no właśnie czego... Początkowo Ella sama nie wie czego chce, ulegając presji otoczenie czuje, że nie spełnia oczekiwań ponieważ nie jest szczęśliwa, czegoś jej brakuje, tylko czego i co z tym zrobić...
Pewnego dnia kobieta znajduje pracę w jednym z wydawnictw. Nawet przez moment nie przypuszcza ona, jak praca ta bardzo zmieni jej życie, jak zmienią ją samą. Bardzo szybko okaże się, że to czego Elli brakuje to iskra, zmiana, chęć do życia, poznanie czegoś nowego...znamy to? Oj znamy z autopsji, czasami aż za dobrze. Dlatego uważam, że Czterdzieści zasad miłości to doskonała pozycja dla każdej z nas.
Ale wracajmy do Elli.  
Nasza bohaterka, jako pierwszą pozycję do recenzji otrzymuje książkę Słodkie blużnierstwa Aziza Zahary. Autor opowiada historie średniowiecznego poety i mistyka Rumiego. Jest to opowieść pełna magii, tajemnicy, miłości, życia i Bliskiego Wschodu. Ella bardzo szybko daje się uwieść książce, nawiązuje kontakt z jej autorem i...to co z tego wyniknie ją samą przyprawi o zawrót głowy, a i wam z pewnością przypadnie do gustu.
Książka jest niebanalna raz ze względu na tematykę, a dwa na jej ukazanie. Shafak bardzo umiejętnie przeplata opowiadania dot. współczesności, czyli Elli z tymi dot. Rumiego. Można je czytać naprzemiennie, a można tez skupić się na jednym wątku. Zachęcam jednak do lektury całości, ponieważ książka odsłoni wtedy przed wami swój cały urok, magię i swoiste przesłanie. Owym przesłaniem wg. mnie jest zasada, że miłość i szczęście są najważniejsze.Jednak od razu zaznaczam, książka nie jest żadnym romansidłem, nic z tych rzeczy. To doskonała, niezwykle mądra powieść, lekko zabarwiona czarem Orientu i marzeń.
Bardzo ciekawym zabiegiem jest ukazanie szarego, zwyczajnego, ba nawet nudnego życia współczesnej kobiety, jaką jest Ella, z magią życia poety bliskowschodniego sprzed wieków. Kontrast wierzcie mi jest niesamowity.
Jest to książka niezwykle plastyczna, barwna, pełna miłości, magii, namiętności i nadziei...
Gorąco zachęcam do lektury, a ja na pewno sięgnę po kolejne pozycje autorki, która nie tylko

jest doskonałą pisarką, ale także piękną kobietą i doskonale wykształconą osobą.
Ur. się w 1971r. Jest córką tureckiego dyplomaty. Ukończyła studia z zakresu stosunków miedzynarodowych na Bliskowschodnim Uniwersytecie Technicznym w Ankarze. Na tym samym uniwersytecie obroniła pracę doktorską Analiza tureckiej modernizacji z perspektywy dyskursu o męskości. Dzięki uzyskaniu stypendium mogła pracować przez rok w Mount Holyoke Women's College, gdzie napisała w języku angielskim powieść The Saint of Incipient Insanities. 
Pracowała jako visiting scholar na University of Michigan, a także na Wydziale Studiów Bliskowschodnich na University of Arizona. 
Od kilku lat dzieli swój czas pomiędzy wizyty w USA i życie w Stambule.
Debiutem literackim Şafak było opublikowane w 1994 opowiadanie Kem Gözlere Anadolu. Jej pierwsza powieść – Pinhan została w 1998 nagrodzona nagrodą Mevlana, przyznawaną najlepszym dziełom z zakresu literatury mistycznej. Za powieść Mahrem zdobyła w 2000 nagrodę Związku Pisarzy Tureckich. Kolejna powieść Bit Palas (Pchli pałac) stała się w Turcji bestsellerem i jest najczęściej tłumaczoną powieścią Şafak (także na język polski). Kolejnym bestsellerem stała się wydana w 2006 powieść The Bastard of Istanbul. Wydanie tej ostatniej powieści spowodowała wytoczenie autorce sprawy karnej w związku z art. 301 tureckiego kodeksu karnego, traktującego o „obrazie tureckości”. Oskarżenie było związane z określeniem przez jednego z bohaterów powieści masakry Ormian w I wojnie światowej pojęciem ludobójstwa. Sąd jednak odrzucił to oskarżenie.
Jej dzieła były tłumaczone jak dotąd na 12 języków. Pisze artykuły dla wielu czasopism, m.in. The Guardian, Le Monde, Berliner Zeitung, The New York Times.

•  Dzieła

• 1994: Kem Gözlere Anadolu
• 1997: Pinhan
• 1999: Şehrin Aynaları (wyd. pol. Lustra miasta, 2011, tł. Anna Akbike Sulimowicz)
• 2000: Mahrem (Spojrzenie)
• 2002: Bit Palas (wyd. pol. Pchli pałac, 2009, tł. Anna Akbike Sulimowicz)
• 2004: Araf
• 2004: Beşpeşe
• 2004: The Saint of Incipient Insanities
• 2005: Med-Cezir
• 2006: Baba ve Piç (wyd. pol. Bękart ze Stambułu, 2010, tł. Michał Kłobukowski)
• 2007: Siyah Süt, (wyd. pol. Czarne mleko, 2011, tł. Natalia Wiśniewska)
• 2009: Aşk
• 2010: Kâğıt Helva
• 2012: Forty rules of love. A novel of Rumi (wyd. pol. 40 zasad miłości, 2012, tł. Ewa Elżbieta Nowakowska)

Informacje o pisarce i zdjęcie z wikipedii.