Morderstwo niedoskonałe. - Agnieszka Krawczyk, czyli kryminał ala Lesio Joanny Chmielewskiej

Wydawnictwo SOL, Okładka miękka, 286 s., Moja ocena 5/6

Lekturę zaczęłam wczoraj i nie mogłam się opanować, żeby nie skończyć  jak najszybciej. Akcja rozgrywa się głównie w niewielkim wydawnictwie, którego prezes ma jedną zasadę- publikować  absolutnie wszystko "od kolorowanek dla dzieci po słowniki gwary więziennej". I co ciekawsze prezes ma dar, prawdziwy dar Midasa- najgorszy gniot literacki, który on wyda to sukces. Czy takie miejsce może stać się areną przestępstwa? Oczywiście, że tak! Pewnego dnia prezes zapragnął wydać gniot stulecie autorstwa niejakiego Zenona Kusibaba. Ku przerażeniu głównych bohaterów (pracowników wydawnictwa) ginie rękopis bestsellerowej powieści, a potem także jej autor pan Kusibab. Czwórka głównych bohaterów wpada w panikę. Nie ulega wątpliwości, że książkę trzeba odtworzyć z pamięci, ulepszając przy okazji co nieco (bo zepsuć już jej ich zdaniem nie można było), a pisarza odnaleźć. Zwłaszcza, że naszymi redaktorami zaczyna interesować się policja. Bohaterowie rozpoczynają więc amatorskie śledztwo pełne zwariowanych zwrotów akcji. Jego wyniki będą naprawdę zaskakujące nie tylko dla policji, ale i dla czwórki przyjaciół. Metody, dzięki, którym próbują odszukać Kusibaba są po prostu niesamowite... Równolegle postanawiają przystąpić do konkursu literackiego i w czwórkę napisać kryminał. W tym celu, żeby jak najbardziej uwiarygodnić treść pisanego dzieła, przeprowadzają różne prowokacje, wizje, testy. Dla mnie hitem absolutnym było przebranie się Mizery (jeden z bohaterów) za...mysz. Brawa dla autorki za genialny pomysł. Mam dosyć bogatą  wyobrażnię i od razu uruchomiłam projekcję- widziałam wysokiego, chudego mężczyznę biegającego po mieście w przerażliwie czerwonym, poliestrowym kostiumie myszy:). W trakcie całej lektury Morderstwa niedoskonałego uśmiech nie schodził z mojej twarzy. Dawno się tak nie zrelaksowałam i jednocześnie nie wzruszyłam. Od lat jestem wielką wielbicielką twórczości Joanny Chmielewskiej i Lesio  jest dla mnie jej najlepsza książką. Akcja, humor, gagi, niesamowite pomysły czwórki bohaterów (jak chociażby wspomniane przebranie za mysz), to wszystko sprawiało, że miałam wrażenie jakbym czytała Lesia 2.  Lekkość słowa, ogromne poczucie humoru, duży zmysł obserwacji, galeria barwnych postaci (choćby namolny staruszek, niejaki p. Cebula autor...Klubu posępnych żniwiarzy, który uważa siebie za Norwida..), wierny opis dzikiego kapitalizmu, którego często ludzie doświadczają w mediach oraz zaskakująca intryga - to atuty książki Agnieszki Krawczyk.

Morderstwo niedoskonałe to wyśmienity kryminał, a właściwie powieść kryminalna „na wesoło”. Autorka napisała na prawdę książkę, którą mogę z czystym sumieniem polecić osobom lubiącym humor ala Lesio. To trzecia książka Agnieszki Krawczyk, którą czytałam i muszę przyznać, że ta jest najlepsza. Po kolejne (a mam nadzieję, że nie będę musiała długo czekać) sięgnę na pewno tym bardziej, że jak zapewnia autorka - ma to być kryminał osadzony w realiach Krakowa lat 50. XX w.

Co pisze autorka sama o sobie...“Urodziłam się i jakoś dotąd żyję” – co prawda podobne słowa wypowiedział Robert Rojek w powieści Małgorzaty Musierowicz “Kłamczucha”, ale ja myślę tak samo!

Piszę wesołe książki i staram się przejść przez życie z humorem. Lubię świat i ludzi. Jak dotąd opublikowałam trzy powieści: “Napisz na priv” 2009, “Magiczne miejsce” 2010 oraz “Morderstwo niedoskonałe” 2011, wszystkie w wydawnictwie SOL. Jestem dwukrotną laureatką konkursu na opowiadanie kryminalne organizowanego w ramach Międzynarodowego Festiwalu Kryminału we Wrocławiu (2009 i 2010) oraz laureatką konkursu na felieton literacki portalu Niedoczytania.pl.